De Nederlandse roeiploeg heeft op de Olympische Spelen van Tokio de coronakater weggespoeld met vier medailles. Het goud voor de mannen dubbelvier, het zilver voor de mannen dubbeltwee (Melvin Twellaar en Stef Broenink) én de vrouwen vier-zonder en het brons voor de vrouwen dubbeltwee (Roos de Jong en Lisa Scheenaard) waren historisch. Nooit eerder vergaarden Nederlandse roeiers zoveel eremetaal op één olympische dag.
Technisch directeur Hessel Evertse prees de veerkracht van zijn roeiers, die door drie coronabesmettingen in de ploeg nog meer beperkingen kregen opgelegd bij hun voorbereidingen op de olympische wedstrijden. “We hebben ondanks de tegenslagen laten zien wat we waard zijn. Fantastische roeiprestaties zijn er op het goede moment uitgekomen.”
Er was veel commotie rond de roeiploeg, vooral omdat de teams uit andere landen uit vrees voor besmettingen elk contact wilde mijden. De roeiers zijn er professioneel mee omgegaan, meent Evertse. Zijn roeiers waren voorbereid op allerlei scenario’s aangaande het weer en de wind, maar niet op tal van belemmeringen om hun sport te kunnen uitoefenen. “Die maatregelen en beperkingen in bewegingsvrijheid waren natuurlijk erg vervelend, maar ik heb niet het idee dat de roeiers dat zo hebben ervaren. Ze hebben laten zien wat zij konden en wij als staf verwachten.”
De medailles van de mannen dubbelvier, de vrouwen vier-zonder en mannen dubbeltwee waren geen verrassing voor Evertse. “Die van Roos en Lisa in de dubbeltwee misschien ook niet, maar die medaille beschouw ik wel als een bonus. Ze zaten er dit jaar wel heel lekker in. De mannen dubbeltwee was ook erg sterk dit toernooi, maar in de voorbereiding zagen we in de trainingen al dat ze net zo goed zijn als de dubbelvier.”
Over het vlaggenschip niets dan lof van de technisch directeur. “Toen Dirk Uittenbogaard die misslag maakte, ging ik door de grond. Het zal toch niet, dacht ik. Maar wat een geweldig herstel; olympisch kampioen in een wereldrecord is uniek.”