De Nederlandse volleybalsters hebben een belangrijke zege geboekt op het WK in eigen land. De ploeg van bondscoach Avital Selinger won in Rotterdam met 3-1 (22-25 25-18 25-12 25-13) van Argentinië. Het was het eerste duel uit de tweede ronde en de punten waren hard nodig om in de race te blijven voor een plek in de kwartfinales. China is donderdag de volgende tegenstander.
Na de nederlagen tegen België en Italië was het geloof in eigen kunnen ietwat vervaagd bij Oranje en dat was ook tegen het zwakker geachte Argentinië te merken. De eerste set verliep moeizaam en ging met 25-22 naar de Zuid-Amerikaanse ploeg. Het was al de vierde wedstrijd op rij dat Oranje de eerste set verloor. Steeds met dezelfde basisopstelling, die onder Selinger bestaat uit Celeste Plak, Juliët Lohuis, Anne Buijs, Britt Bongaerts, Nika Daalderop, Eline Timmerman en libero Myrthe Schoot.
In de tweede set wierp Nederland de schroom van zich af. Dat kwam vooral door de sterke inbreng van Elles Dambrink. Zij zorgde met gevarieerd aanvalsspel dat het beter ging lopen bij het Nederlandse team. Met 25-18 ging de tweede set overtuigend naar de thuisploeg. In het derde bedrijf was er zelfs sprake van swingend spel. Een volledig losgekomen ploeg speelde Argentinië weg met 25-12. Argentinië stribbelde in het begin van de vierde set nog wel tegen, maar het energieke Oranje zette nog eens aan en maakte het met een dominant optreden af. Daalderop was topschutter met 21 punten, Buijs noteerde er 18.
De 19-jarige uitblinkster Dambrink, die goed was voor 12 punten, gaf toe dat de ploeg wat wankel begon. “Daar moesten we even overheen komen. Ik kon de ploeg in de tweede set meetrekken naar een hoger niveau en dat was wel heel gaaf om mee te maken. Ook het publiek ging er steeds meer achterstaan en dat hielp ook”, zei ze bij Ziggo Sport.
Elke bal die Dambrink sloeg in de tweede set was raak. “Ik had niet zo in de gaten dat ik 100 procent scoorde, maar het is heel bijzonder”, zei ze. “Maar waarom we de eerste set steeds zo stroef spelen, weet ik niet. We zoeken nog naar de oorzaak. Misschien leggen we onszelf toch te veel druk op, omdat we het voor eigen publiek zo goed willen doen. Dat moeten we loslaten. We moeten nu tegen de toplanden, dus de tegenstand wordt moeilijker. Maar het begint te lopen bij ons, we groeien in het toernooi.”