Dopingautoriteit: geen opzet, maar wel straf door nalatigheid

De tuchtcommissie van de Europese voetbalbond UEFA heeft in de straf voor Ajax-doelman André Onana vermoedelijk al rekening gehouden met verzachtende omstandigheden. Dat concludeert voorzitter Herman Ram van de Dopingautoriteit op basis van de strafmaat; een schorsing van twaalf maanden. Volgens Ram duidt dat erop dat de UEFA niet uitgaat van opzettelijk dopinggebruik.

"Het feit dat het één jaar is geworden, duidt erop dat de tuchtcommissie niet uitgaat van een opzettelijke dopingovertreding. Anders had de straf veel hoger uitgevallen, het uitgangspunt is in dat geval vier jaar", zegt Ram. "Ze zien blijkbaar ruimte voor verzachtende omstandigheden. Want één jaar is echt de onderkant van de ruimte die de tuchtcommissie heeft." Hoewel de Dopingautoriteit ook bij de zaak is betrokken, heeft Ram nog geen onderbouwing van de uitspraak gekregen. "Hopelijk komt de UEFA daar snel mee."

Onana werd op 30 oktober getest. Het ging om een controle buiten de wedstrijden om. Het leverde een positieve uitslag op furosemide op, een vochtafdrijvend middel dat gebruikt kan worden om het gebruik van doping te maskeren en daarom op de verboden lijst staat van het mondiale antidopingbureau WADA. Volgens Ajax heeft Onana het middel binnengekregen omdat hij per ongeluk een verkeerd pijnstillingstabletje pakte toen hij zich niet lekker voelde.

"Furosemide zit in allerlei medicijnen verwerkt", zegt Ram. "Het staat op de dopinglijst, omdat het gebruikt kan worden als maskering. Een positieve test op furosemide komt regelmatig voor, vaak met de redenering dat het veroorzaakt is door slordig medicijngebruik. Maar in het voetbal is dit uitzonderlijk, daarin komen we dit zelden tegen."

Ajax kondigde direct aan in beroep te gaan bij het internationaal sporttribunaal CAS. De Amsterdamse club had gerekend op een voorwaardelijke schorsing of een lagere straf, omdat het volgens Ajax "aantoonbaar" is dat Onana niet de bedoeling had om zijn lichaam te versterken en daarmee zijn prestaties te verbeteren.

Volgens Ram valt nog maar te bezien of die argumentatie stand houdt bij het CAS. "Pas als er helemaal geen sprake is van schuld of nalatigheid, wordt er geen straf uitgesproken. Daar zijn wel wat voorbeelden van. Zoals een sporter die positief werd bevonden na het eten van vervuild vlees in een land waarin hij geen enkele reden had om te vermoeden dat dit zo kon zijn. En een sporter kreeg een keer cocaïne binnen via het drinken van thee. Ook daar volgde geen straf op, omdat de sporter dit niet had kunnen zien aankomen. Maar als sprake is van bijvoorbeeld nalatigheid, volgt wel een straf."