Eerland mentaal sterker achter de tafel

Tien jaar na haar debuut bij de senioren zoekt tafeltennisster Britt Eerland nog steeds naar nieuwe wegen om beter te worden in haar sport. Op weg naar het WK, dat zondag in Boedapest begint, vertelt de 25-jarige Schiedamse dat ze eindelijk leert nee te zeggen op momenten dat dat nodig is en hard op weg is om beter met druk om te gaan. Bovendien is er nieuw rubber, waarmee ze het plastic balletje makkelijker het gewenste effect kan geven.

Eerland is een 'mannelijke' speelster. ,,Zeker vroeger. Vrouwen speelden over het algemeen dichter bij de tafel en sneller. Ik vind dat saai, speel liever vanuit de tweede lijn met veel spin.'' Dat werd lastiger toen het celluloid balletje twee jaar geleden werd vervangen door een plastic exemplaar zonder naad dat een trager spel geeft en waarmee effect meegeven lastiger is. ,,Het leverde me regelmatig een pijnlijke schouder op'', vertelt ze op Papendal. Sinds een maand speelt ze met nieuw rubber op haar batje, voor de kenners: de Dignics05. ,,Beter voor mijn spel, ik werk er nu een maand mee en het bevalt heel goed.''

Eerland heeft met haar club TuS-Bad Driburg net de halve finales bereikt in de strijd om de Duitse landstitel. Het stond een goede voorbereiding op het WK enigszins in de weg. ,,Maar voor ons zijn straks de Europese Spelen in juni en later het EK voor landenteams belangrijker in verband met olympische plaatsing. Het WK is een beetje een voorbereiding daarop.''

Het wordt haar vierde WK na haar debuut in Rotterdam in 2011. ,,Was leuk, met veel bekenden in Ahoy. Ik haalde het hoofdtoernooi, maar moest toen meteen tegen een sterke Chinese.'' Zo gaat het vaak, de dominantie uit China en in mindere mate Japan is overweldigend. Ze komen ook nog vaak - genaturaliseerd - uit voor andere landen. ,,Op een WK mogen China en Japan met maximaal vijf speelsters uitkomen, maar op andere toernooien zijn het er soms wel twintig.'', verzucht ze.

Ze is een vechter achter de tafel. Eerland, vorig jaar al eens de nummer 38 van de wereld, geeft nooit op en waant zich altijd kansrijk. Met sportpsychologe Eveline Folkerts werkt ze aan de mentaal zwakkere plekken. ,,In het begin is dat zwaar en confronterend. Je wordt bewust gemaakt van patronen die je moet doorbreken. Geen nee kunnen zeggen was zoiets. Ik heb te vaak wel gespeeld terwijl ik niet fit was. Omdat de club het vroeg.'' Daarbij leert ze nu prestatiedoelen te beperken. ,,Ik denk nu meer: hoe haal ik een doel? Met wat voor spelsysteem? De controle houden over het spel, dan komt het resultaat vanzelf.''