Feyenoord-icoon Joop van Daele (77) overleden: de man van het brilletje en de beslissende goal

Feyenoord-icoon Joop van Daele is op 77-jarige leeftijd overleden. De Rotterdammer, voor altijd verbonden aan de wereldbekerfinale van 1970 tegen Estudiantes, schreef met één doelpunt en een afgetrapt brilletje clubgeschiedenis.

De stille kracht van Feijenoord

Op zijn dertiende sloot Joop van Daele zich aan bij Feijenoord, zoals de club toen nog heette. Zijn loopbaan verliep bescheiden, maar gedenkwaardig. Hij begon als aanvaller in de jeugd en groeide uit tot verdedigende kracht in het eerste elftal. Ondanks dat hij zelden vaste basisspeler was, was Van Daele altijd geliefd onder trainers en supporters.

Feyenoords legendarische coach Ernst Happel zei ooit: “Joop van Daele kan ik overal voor inzetten.” In de Europacup I-finale van 1970 tegen Celtic–die Feyenoord na verlenging met 2-1 won–bleef hij nog 90 minuten op de bank. Enkele maanden later zou hij echter zijn onuitwisbare stempel drukken in de strijd om de wereldbeker.

Held van de wereldbekerfinale

In het beladen duel tegen het Argentijnse Estudiantes, gespeeld in een kolkende Kuip, werkte Coen Moulijn een matige wedstrijd af. Daarom werd Van Daele in de tweede helft als pinch-hitter ingebracht. Het bleek een fantastische zet van trainer Ernst Happel: al na een paar minuten scoorde Van Daele het enige doelpunt van de wedstrijd. De vreugde was groot onder de 63.000 Feyenoorders en het stadion ontplofte. Maar wat volgde was pure chaos.

Het brilletje van Van Daele

Na zijn treffer rukten twee gefrustreerde Argentijnse spelers zijn bril van zijn hoofd. Oscar Malbernat griste het montuur weg, terwijl Carlos Pachamé het brilletje demonstratief in tweeën brak. De reden? Het was gevaarlijk en tegen de regels in, aldus de Argentijnen.

"Die kerel zette zijn bril op als ze in de aanval waren en weer af als ze gingen verdedigen. Maar het was duidelijk tegen de regels, dus een van ons pakte hem zijn bril af en toen ging die stuk," vertelde Pachamé in 2005 tegen het tijdschrift Hard Gras. Guus Bronx, de trainer van Estudiantes, vulde aan dat het vanwege het gevaar verboden was in Zuid-Amerika om te voetballen met een bril op.

Symbool van doorzettingsvermogen

Van Daele vertelde het verhaal misschien wel honderd keren, maar het verveelde hem nooit. En het brilletje? Dat groeide uit tot symbool van doorzettingsvermogen, en inspireerde zelfs een muzikale ode: Het brilletje van Van Daele, geschreven door Toon Hermans en gezongen door Luc Lutz. Het montuur is nog altijd te bewonderen in het Feyenoord Museum in De Kuip.

Eenvoud en trots

Hoewel hij nooit het grote sterrendom bereikte, was Van Daele trots op zijn rol in Feyenoords geschiedenis. In 2020 vertelde hij tegenover Rijnmond: “Ik ben er heel trots op dat ik deel uitmaak van de historie van deze fantastische club. Dat kan niemand mij afnemen.”

Tot 1977 stond hij onder contract bij Feyenoord, waarna hij nog speelde voor Go Ahead Eagles, Fortuna Sittard en Excelsior. Later werd hij nog trainer, onder meer twee seizoenen hoofdcoach bij Excelsior. Echter hield Van Daele dat snel voor gezien.

Besloten afscheid

De familie Van Daele liet weten dat het afscheid in besloten kring zal plaatsvinden. Daar waar Feyenoord-trainer Leo Beenhakker eerder dit jaar een publiek eerbetoon bij De Kuip kreeg, gebeurt dat bewust niet voor ‘De Lange’. In het hart van de Feyenoord-aanhang blijft Joop van Daele voortleven als de man van die ene goal, dat brilletje, en die onvergetelijke avond in 1970.