Gesink met gezin naar Australië voor laatste wielerjaar

Zijn voorjaar ging de mist in door een val en een coronabesmetting. Dus besloot Robert Gesink (37) dat 2023 niet het jaar was waarmee hij zijn lange wielerloopbaan wilde beëindigen. De geboren Achterhoeker, al jaren woonachtig in Andorra, lichtte op de teampresentatie van zijn ploeg Visma - Lease a Bike in Amsterdam toe waarom hij over ruim drie weken weer aan de start staat van de Tour Down Under.

Op tweede kerstdag vertrekt hij met zijn vrouw Daisy en hun twee kinderen naar Australië. Op weg naar de start van zijn laatste jaar als beroepswielrenner. Zoals dat eerder eigenlijk afgelopen jaar gepland was. Maar bij een val in de Australische rittenkoers liep hij een bekkenbreuk op, terwijl corona hem in mei een optreden in de Giro kostte. "Ik wilde nog een jaar door, maar de kinderen zeiden: dan gaan we wel weer naar Australië. Ja, een soort koehandel."

Gesink werd prof in 2007, toen nog bij Rabobank. Lang gold hij als de klassementshoop in de grote rondes. De druk voelde lang niet altijd fijn. De vierde plaats in de Tour de France van 2010 was uiteindelijk zijn beste prestatie. In een meer dienende rol leek hij de afgelopen jaren meer te genieten. "Als mens groei je door de jaren heen door alles wat je meemaakt. Je weet alles beter op waarde te schatten."

Op zijn erelijst met veertien overwinningen springt de ritzege in de Vuelta van 2016 op de Aubisque eruit. "Wellicht had ik bij een andere ploeg wel wat meer overwinningen voor mezelf kunnen boeken, maar het is anders gelopen. Primoz (Roglic) kwam erbij en er was behoefte aan iemand die het werk voor de kopman deed." Hij kreeg er ook veel voor terug. De ploeg liet hem vorig jaar bij de gewonnen ploegentijdrit in Utrecht als eerste de streep passeren, wat hem de rode leiderstrui in de Vuelta opleverde. "Het waren met al die successen heel speciale jaren."

Een besluit over stoppen of doorgaan had hij willen nemen na de Giro. "Maar ik zat met covid thuis. Toen dacht ik: mijn laatste seizoen moet er niet een zijn van net niks. Ja, de Vuelta, met de winst van Sepp Kuss, was een mooi afscheid geweest. Maar het besluit was al lang genomen. Ik vind het nog steeds leuk en het gaat ook nog goed." Sterker nog: de "getalletjes", zoals hij zelf zegt, toonden aan dat hij afgelopen najaar in Spanje zijn beste niveau haalde in de laatste vijf jaar. "Je weet nooit wanneer het echt het beste moment is om te stoppen. Maar ik denk dat een jaartje erbij nog wel kan. Mijn kinderen zijn twaalf en bijna negen. Ik wil ze heel graag meer en dichterbij meemaken. Mee skiën bijvoorbeeld in Andorra, al zal ik nooit op hun niveau komen."