Hardlooptalent Laros leert 'duwen en trekken' op WK atletiek

Niels Laros is over het algemeen geen uitbundige jongen, maar na de halve finales van de 1500 meter bij de WK atletiek in Boedapest was er wel een ontlading bij de jonge hardloper. "Kom op zeg, ik haal op mijn achttiende een WK-finale, dan mag je je wel even laten gaan’’, zei het talent uit Oosterhout, nadat hij zich in een Nederlands record van 3.32,74 plaatste voor de eindstrijd op woensdag. Met die tijd dwong hij tevens deelname aan de Olympische Spelen in Parijs af.

Laros had dit seizoen aanvankelijk helemaal geen rekening gehouden met deelname aan de WK atletiek. De EK onder 20 in Jeruzalem waren het hoofddoel. Maar toen hij vrij onverwachts bij een wedstrijd in Nice de 22 jaar oude nationale recordtijd van Gert-Jan Liefers evenaarde (3.32,89) en onder de limiet voor de WK dook, kreeg het seizoen een andere dimensie. "Ik beschouwde het vooral als een extraatje, een toernooi waarop ik kon leren. Mijn seizoen was eigenlijk al geslaagd met mijn twee gouden medailles op de EK onder 20.’’

Dat Laros heeft geleerd van zijn twee races tot nog toe op de WK lijkt een understatement. De Brabander verraste zaterdag al door doodleuk zijn serie te winnen en maakte de verbazing nog groter door zondag in een nieuw nationaal record naar de derde plaats in zijn heat in de halve finales te lopen. Hij mag het nu in de finale opnemen tegen onder meer het Noorse fenomeen Jakob Ingebrigtsen, die op 22-jarige leeftijd al een olympische titel, een wereldtitel en vier Europese titels op zak heeft.

Of in de finale nog een stunt mogelijk is, weet Laros niet. Hij is niet zo van de voorspellingen. "De verwachtingen wisselen heel erg. Het is maar net hoe je je voelt. De ene dag kan dat zijn om te gaan winnen, de andere dag is het gewoon niks. Voor de halve finale dacht ik, het wordt niks. Mijn benen voelden aardig moe in de warming-up. Mijn trainer zei dat al die andere lopers dat ook hadden en dat het na een paar 100 meter zou verdwijnen. Dat was ook zo. Tijdens de race voelde ik me heel goed.’’

Met nog 500 meter te gaan wist Laros al dat hij de benen had om het goed af te maken. "Het wachten was op een gaatje aan de binnenkant en dat kwam op het einde. Er werd flink geduwd en getrokken, maar dat hoort wel bij deze afstand en ik vind het wel wat hebben. Ik heb geleerd op dit toernooi dat je je niet moet laten wegzetten.’’