Bij Jos Hermens moet het nog steeds inzinken. "Dit is 10 jaar lang mijn droom geweest", zei de Nijmeegse atletenmanager over de historische prestatie van Eliud Kipchoge. De Keniaan wist zaterdag als eerste mens de marathon binnen 2 uur af te leggen. In het Prater van Wenen stopte de klok na 42,195 kilometer op 1 uur, 59 minuten en 40 seconden.
Hermens was de grote aanjager van het project. "Ik begon erin te geloven toen Haile Gebrselassie in 2008 onder de 2.04 liep. Vanaf dat moment zijn we er aan gaan werken en hebben onze inzichten over training, voeding en begeleiding zich steeds verder ontwikkeld. Het wachten was op de atleet die het aankon en dat was Eliud. Hij is van alle Afrikaanse atleten die ik heb begeleid de meest professionele en mentaal onvoorstelbaar sterk", aldus Hermens.
"Kipchoge liep vorig jaar in Berlijn een wereldrecord van 2.01.39 en toen was ik er al zeker van dat hij onder de 2 uur zou kunnen, als je ideale omstandigheden creëert. Bovendien was hij nu in de vorm van zijn leven. Je moet bedenken dat Eliud al achttien jaar onderweg is; in 2003 in Parijs was hij al wereldkampioen op de 5000 meter. Verder heeft hij al zeker tien marathons van hoog niveau gelopen. En altijd rustig, gedisciplineerd. Niets maakt hem gek."
Ook Valentijn Trouw roemt de mentale weerbaarheid van Kipchoge. "Ik ken niemand die zo diep kan gaan op het mentale vlak. Hij kan zich als geen ander richten op één doel", zei de persoonlijke begeleider van de 34-jarige Keniaan. Trouw fietste aan de zijde van Kipchoge tijdens de race in Wenen. Hij gaf hem af en toe een aanwijzing en overhandigde hem de drinkfles. "Hij was volledig gefocust op het tempo en de klok. Toch hielp het als hij af en toe van mij hoorde dat het goed ging, die korte momentjes van contact waren belangrijk. De drinkbus aanreiken ging vanaf de fiets ook heel soepel."
Trouw memoreerde de eerste poging van Kipchoge om onder de 2 uur te lopen. In 2017 in Monza bleef de Keniaan steken op 2.00.25. "Ook toen was hij heel goed voorbereid en was hij er van overtuigd dat het kon. Het lukte niet, maar wij kregen wel heel veel informatie die we konden benutten om het een tweede keer beter te doen. Vandaar ook dat we in Wenen uitkwamen, waar alles meewerkte: het weer, het publiek, het parcours en natuurlijk de wil van Eliud. Hij wilde historie schrijven."