Hockeyster De Goede gunt zichzelf mooi WK na zware knieblessure

Eva de Goede snapt goed dat mensen vragen waarom ze nog doorgaat. Als drievoudig olympisch kampioene, tweevoudig wereldkampioene en viervoudig Europees kampioene hoeft de twee keer tot beste speelster ter wereld gekozen hockeyster niets meer te bewijzen. Toch doet ze vanaf zaterdag mee aan het WK, dik zeven maanden nadat de voorste kruisband van haar rechterknie afscheurde.

"Het komt echt uit mezelf. Ik moet het gewoon proberen", zegt de 252-voudig international in aanloop naar de eerste wedstrijd van Oranje zaterdag in het Wagener Stadion tegen Ierland. "Ik kan niet naar mezelf in de spiegel kijken zonder dat ik het geprobeerd heb. Dat vind ik erger dan wanneer ik iets probeer en het lukt niet. Want dan kan ik het mezelf vergeven omdat ik weet dat ik er alles voor heb gedaan."

Natuurlijk is de liefde voor de sport ook een belangrijke drijfveer. "Ik vind hockey oprecht het mooiste om te doen. Het is niet zozeer dat ik wereldkampioen wil worden of beste van de wereld, maar ik wil gewoon heel erg graag hockeyen."

Al geeft De Goede toe dat ze op het WK waarschijnlijk niet haar beste vorm zal bereiken. "Ik sta er goed voor, al zal ik zeker nog niet een volledige wedstrijd spelen. Dat geeft aan dat ik niet op mijn allerfitst ben, maar het gaat de goede kant op. Ik ben fit genoeg om dit WK te spelen. Ik ben wel bewust geen aanvoerder meer. Dat geeft me de ruimte om op mezelf en mijn herstel te focussen. Maar ik zal zeker wel een rol van mentor op me nemen, dat heeft altijd wel in me gezeten."

Ze weet niet of het haar afscheidstoernooi wordt. "Het is zo'n verrassing en zo bijzonder dat ik hier sta, ik gun mezelf dat ik van dit toernooi ga genieten. Ik kijk heel erg naar nu en niet naar wat ik ga doen na dit toernooi. Ik heb in ieder geval mijn wereldreis nog niet geboekt, hoewel ik wel ga trouwen met mijn vriend in Zuid-Afrika. Dat is op zich ook al een hele happening."

De Goede is blij dat het belastende onderzoek naar het onveilige prestatieklimaat binnen de ploeg is afgerond. "Iedereen heeft zijn eigen ervaring gehad en ik wist eerlijk gezegd niet dat het zo erg en belemmerend was voor veel meiden. Het ligt nu achter ons en we hebben er heel bewust voor gekozen om met elkaar verder te gaan. Ik merk zeker dat er nu meer verbinding is en er meer gepraat wordt mét elkaar dan over elkaar. Iedereen voelt zich vrijer en ik denk veilig genoeg om zichzelf te zijn. Een van onze sterke punten is dat we, als het echt moet, op het veld een sterk en supergoed team zijn."