Kim Polling is terug: het was een beproeving

Na een jaar geblesseerd langs de kant te hebben gestaan werkt judoka Kim Polling (-70 kg) vol overgave aan haar rentree. Dat wil niet zeggen dat de viervoudig Europees kampioene haar verwachtingen voorlopig heeft bijgesteld. Met maar één doel neemt ze deel aan het EK, dat in het weekeinde in Minsk begint. "Ik ga voor goud. Als het niet lukt weet ik hoe het komt. Maar dat zie ik dan wel weer."

Als gevolg van een hernia was Polling lang uit beeld. Het was zelfs onzeker of ze ooit nog terug zou komen. "Het gaat heel goed", zegt ze nu. "Langzaam maar zeker begin ik het juiste 'judogevoel' terug te krijgen. Het is een kwestie van het ritme hervinden. Inmiddels heb ik weer drie toernooien gedaan, maar dat ging niet denderend. Dan druk ik me nog voorzichtig uit. Ik heb niet één keer de kwartfinales gehaald."

Dat had de judoka, die al heel veel won, niet direct zien aankomen. "Verliezen is iets dat ik niet gewend ben. Als ik realistisch ben weet ik dat het logisch is dat ik nog wat tijd nodig heb. Ik heb er een jaar uit gelegen. Maar het is niet gemakkelijk om mee te maken. Best gek eigenlijk. Eerlijk gezegd had ik het ook niet zien aankomen. Ik ging ervan uit dat het meteen wel zou gaan lukken."

Ze weet honderd procent zeker dat ze haar oude niveau weer gaat halen. "Ik heb iets meer onderhoud nodig dan voor de operatie. Na elke training ga ik even liggen. Verder gaat het goed. Ik ben onwijs blij dat ik er zo goed ben uitgekomen. Het had ook definitief fout kunnen gaan. Ik had bij wijze van spreken liever mijn kruisbanden gescheurd. Dan had ik geweten waar ik aan toe was. Ik ken geen enkele judoka die een hernia heeft gehad. Het was een zeer onzekere periode."

"Nadat de hernia was geconstateerd heb ik eerst drie maanden rust genomen", vervolgt Polling. "Mogelijk dat het daarmee weg zou gaan. Dat bleek niet het geval. Op een gegeven moment had ik zoveel pijn dat ik niets meer kon. Niet lopen, niet zitten, niet liggen. Het was om gek van te worden. Het enige dat ik toen nog wilde was van de pijn afkomen. Het judo kon me verder gestolen worden. Na de ingreep was die pijn meteen weg. Dat was geweldig."

Het was voor Polling 'een feest' om vervolgens weer de mat op te stappen. "In november, december ben ik weer voorzichtig begonnen, vanaf januari kan ik weer alle bewegingen maken. Ik wist van het begin dat ik tijd nodig zou hebben. Maar geduldig afwachten is iets wat niet echt in me zit. Wat ik heb gehad is terug te voeren op pech. Het heeft niets met judo te maken. Mijn moeder heeft ook een hernia gehad. Kennelijk zit het in de familie. Het is een beproeving geweest."