Knegt drie jaar na ongeluk met houtkachel 'gewoon' weer op Spelen

Sjinkie Knegt begint volgende week aan zijn vierde en vermoedelijk laatste Olympische Spelen. Voor de 32-jarige Fries is de deelname in Beijing misschien wel zijn mooiste. Knegt liep drie jaar geleden bij het aansteken van de houtkachel in zijn huis ernstige brandwonden op en het was nog maar de vraag of hij ooit nog zou kunnen shorttracken.

‘’Of ik dankbaarder ben nu? Poe, dat weet ik niet’’, aldus de vrij nuchtere Knegt. "Ik vind shorttracken het leukste dat er is. Ik ben in dat opzicht wel ontzettend blij dat ik er weer bij kan zijn.’’

Een jaar voor het ongeluk ging Knegt als de grote favoriet naar de Winterspelen van Pyeongchang (2018). Vooral de rijders uit Azië deden er alles aan hem naar voren te schuiven. De rijder uit Bantega kon de hoge verwachtingen niet waarmaken en moest zich tevreden stellen met een zilveren medaille op de 1500 meter. Vier jaar eerder had Knegt in Sotsji op de 1000 meter (brons) zijn eerste olympische plak behaald.

"Daar lag de druk er wel in extreme vorm op. Dat is nu gewoon minder. Ik ben wel meer ontspannen dan dat ik voor 2018 was’’, zegt Knegt, die voor de Spelen in China is geselecteerd voor de 1000 meter, de 1500 meter, de ploegachtervolging en de mixed-relay. Dat laatste nummer is een nieuw onderdeel en geeft Knegt dus een extra kans op een medaille.

"Ik denk dat er veel mogelijk is. Ik ben tevreden als ik met sowieso één medaille naar huis ga. Of dat op een individueel nummer is of met de relay, maakt me niet uit’’, vervolgt de inwoner van Bantega. "Er ontbreekt nog één kleur, ja. Als ik dan toch een medaille moet winnen, dan het liefste die natuurlijk. Brons is eventueel ook goed natuurlijk, maar het zou fantastisch zijn als het goud is.’’

Suzanne Schulting, die in Beijing de rol van Knegt in Pyeongchang als favoriet op meerdere afstanden heeft overgenomen, zei de rustige aanloop naar de Spelen wel fijn te vinden. Vanwege het coronavirus hebben de sporters veel minder plichtplegingen. Knegt had het toch liever anders gezien.

"Normaal gesproken ga je een keer naar Papendal. Dan krijg je misschien op die dag wel een berg informatie, maar dan heb je wel gewoon alles in één keer gehad’’, zegt de shorttracker. "We hadden nu elke week wel twee of drie meetingen via Zoom die me mijn strot uitkwamen en waarin ze niets vertelden. Die kleding werd nu opeens in Thialf gedumpt. Dan moet je dat passen. Wat niet goed is, moet je terugsturen. Ik weet niet hoor. Al met al is het niet ideaal. Ik vind het gewoon irritant."