Leerdam baalt van misser, maar is ook trots op zilver

Schaatsster Jutta Leerdam ging op de 1000 meter voor olympisch goud, maar ze moest genoegen nemen met zilver. Het leidde tot gemengde gevoelens bij de 23-jarige Zuid-Hollandse.

"Ik wilde dat goud, daarom baal ik. Maar ik ben ook trots", zei Leerdam, terwijl de tranen kwamen. De sprintster kon geen vlekkeloze race neerzetten in de National Speed Skating Oval van Beijing. Ze werd op de kruising gehinderd door haar Amerikaanse opponente Kimi Goetz, die vlak voorlangs kruiste. "Ik riep nog: yo, ik ga er langs, want ik had zoveel snelheid. Maar toen ging zij al en moest ik gelijk naar binnen. Daardoor nam ik niet helemaal goed de tijd om de bocht in te gaan."

Leerdam maakte in die bocht een misslag en moest met haar hand op het ijs voorkomen dat ze viel. "Ik had zoveel snelheid, ik voelde dat ik hard ging. Het leek of ik die snelheid even niet meer hield, daardoor kwam die misser. Maar ook met een misser kan je nog steeds winnen. Ik moest dus door, al baalde ik eigenlijk tijdens de race al. Maar mijn benen knalden door die misser gelijk vol met zuur en ik verloor zoveel snelheid. Het scheelde zeker een halve seconde", aldus Leerdam, die na de finish stevig vloekte. Ze eindigde uiteindelijk op 0,64 seconde van de Japanse winnares Miho Takagi als tweede. "Ik ben Europees kampioen en heb zilver op de Spelen. Ik kan dus positief terugkijken op dit jaar."

Ze wilde ook tevreden zijn met haar zilveren medaille. "Ik houd mezelf voor dat het ook zilver was geweest als ik er alles uit had gehaald", zei Leerdam. "Dat geeft me een beter gevoel dan dat ik nu denk 'wat als'... Er had misschien meer ingezeten, maar Miho rijdt ook een mega-niveau en is een waardige tegenstander."

Leerdam kon zich tijdens de race herpakken. "Ik dacht: je moet nog een rondje, haal alles eruit. Toen ik over de finish kwam en de tijd zag, viel dat nog best mee, maar ik baalde ook omdat ik wist dat ze er onderdoor zouden kunnen." Als ze had gereden wat ze wilde, was er volgens de schaatsster een tijd uitgekomen waar ze van zouden schrikken." En met ze bedoelde Leerdam Takagi. "Ik wist vrij zeker dat het genoeg was voor zilver."

De schaatsster werd na het winnen van zilver gebeld door haar vriend Koen Verweij die zei dat ze trots moest zijn, mede vanwege de afwijkende route waar ze voor had gekozen en alle stress die daarbij was komen kijken. Leerdam zette met Verweij een eigen ploeg op en moest in Beijing veel alleen doen met haar coach Rutger Tijssen. "En ook mijn ouders en familie waren heel trots, dus dan ben ik ook blij."