Misslag in slotmeters kost Keijser en Paulis roeigoud

Roeisters Marieke Keijser en Ilse Paulis wilden elkaar absoluut niet afvallen na de olympische finale in de lichte dubbeltwee, maar een misslag van Keijser in de laatste 100 meter van de finale kostte het Nederlandse duo het goud in Tokio.

De boot lag stevig aan de leiding na 1900 meter, maar toen het misging remden de Nederlandse roeivrouwen zo af, dat Italië en Frankrijk nog voorbijkwamen. Ze wonnen nog net brons. Het verschil met nummer vier Groot-Brittannië was 0,01 seconde.

"Er is geen schuldvraag", zei Paulis na afloop. Zij had als eerste Nederlandse een olympische roeititel kunnen prolongeren. De 27-jarige Leiderdorpse won 5 jaar geleden goud in de lichte dubbeltwee met Maaike Head. "Ik weet ook niet wat er fout ging, maar het maakt niet uit. Wij waren de beste. Zo voelt dat."

"We hadden olympisch kampioen kunnen worden, maar het heeft niet zo mogen zijn", zei Paulis. "Wij waren de besten en we doen onszelf tekort als we zeggen dat we maar derde zijn geworden. We staan op het olympisch podium en daar mogen we trots op zijn."

Keijser durfde toe te geven dat zij verantwoordelijk was voor de zogeheten 'snoek', roei-jargon voor misslag. "Ik dacht dat het niet meer kon misgaan, maar wel dus. Een snoek is me echt bijna nooit overkomen, ik ben een zeer technische roeister. Op het verkeerde moment kwam het blad op een verkeerde plek in het water", lichtte de 24-jarige Rotterdamse toe.

Daarna was het enige dat ze kon doen de boel herstellen en doorroeien, zei Keijser. "Dat heb ik gedaan, maar ik wist niet dat het nog brons was geworden. Toen we over de finish kwamen, dacht ik: we hebben niks. Natuurlijk is het balen. We hebben niet 5 jaar getraind voor brons, maar we doen onszelf tekort als we niet van dit moment genieten. Ik ben trots op deze medaille."

Keijser haalde nog wel even de lastige omstandigheden aan waarin de vrouwen zich moesten voorbereiden op hun finale. Hun coach Josy Verdonkschot testte positief op corona en moest zich afzonderen in quarantaine. Assistent-coach Isabelle Jacobs kwam daar later ook nog bij. "Er is de afgelopen week veel gebeurd en natuurlijk waren we klaar voor het roeien van een olympische finale. Maar de coaches zijn belangrijk, die kennen ons door en door. Er was wel contact via facetime, maar als studenten het al moeilijk vinden een college online te volgen, dan is het ook best wel moeilijk een olympische finale te roeien zonder je coach erbij."