Pechvogel Daan Preuninger toch naar WK korfbal

Daan Preuninger zal opgelucht ademhalen als hij namens de korfballers van TeamNL zijn eerste bal gooit op het WK korfbal. Een ongelukkige schouderblessure leek de 23-jarige speler van Fortuna/Delta Logistiek zijn plek in de WK-selectie te kosten. En dat nadat een zware operatie hem eerder al eens een half jaar aan de kant had gehouden.

Met een brede lach verliet Preuninger een week voor de start van het WK de training van TeamNL Korfbal. De Delftenaar had zojuist gehoord dat hij definitief mee mag naar het wereldkampioenschap, dat van 1 tot en met 10 augustus wordt gehouden in Durban. Zijn ticket voor Zuid-Afrika leek begin juli al te kunnen worden geboekt, toen bondscoach Wim Scholtmeijer zijn selectie bekendmaakte. Maar een botsing op de training met een ploeggenoot zette zijn eerste WK op de tocht.

"Ik ging de lucht in voor een duel om de bal", vertelt Preuninger. "Dan duw je wel eens wat aan elkaar. Op dat moment ging mijn arm een kant op waar hij niet heen kon. In het begin leek er niets aan de hand. Ik heb de training ook gewoon afgemaakt. Maar het bleek naderhand vervelender dan ik in eerste instantie dacht." Toen de pijn niet afnam, werd de korfballer behandeld en moest hij medicijnen slikken. Dat hielp. "Ik bleek fit genoeg om toch mee te gaan naar het WK."

Het missen van het WK zou een nieuwe domper betekenen in de nog prille carrière van Preuninger. In februari 2017 werd hij ’s nachts wakker met pijn in zijn buik. Zijn blinde darm werd verwijderd, maar daarmee was het leed nog niet voorbij. Vlak na de operatie lag de korfballer weer in het ziekenhuis met onbekende verschijnselen. "Toen hebben ze me opnieuw geopereerd, aan een infectie aan mijn buikwand. Dat was een heftige operatie en ik heb daarna twee weken in het ziekenhuis gelegen. In die tijd ben ik vijftien kilo afgevallen. Ik kon niks meer binnenhouden, wilde ook niks eten. Alleen maar slapen." Het leed was daarna nog niet voorbij. "Daarna bleek ik ook nog een abces te hebben. Daarvoor heb ik weer een week in het ziekenhuis gelegen en heb ik daarna nog twee weken met een drain gelopen."

Ondanks dat Preuninger fysiek een jasje uit moest doen, kwam de gedachte om het korfbal op te geven niet in hem op. "Ik heb de HALO gedaan en sta voor de klas als docent Lichamelijke Opvoeding. Je weet natuurlijk nooit hoe je terugkomt, maar je weet ook dat je jong bent en snel kunt herstellen. Het enige waar ik aan dacht was om zo hard mogelijk te trainen om zo snel mogelijk terug te komen."

Dat lukte. Al snel had hij weer een basisplek bij zijn club Fortuna. De ploeg haalde de finale van de Korfbal League, die werd verloren van TOP. Zijn persoonlijke bekroning kwam een dag later, toen hij werd uitgenodigd voor de nationale ploeg. "We baalden natuurlijk onwijs van het verlies in de finale, maar we waren ook trots dat we zover waren gekomen nadat we het seizoen ervoor bijna waren gedegradeerd. Dan krijg je de dag erna een belletje dat je bent geselecteerd voor TeamNL. Dat was voor mij altijd een doel. En na mijn operatie ook de bevestiging dat ik weer helemaal terug was en misschien wel beter dan daarvoor."