Roeiers Twellaar en Broenink 'vliegen weer' na hereniging na Tokio

Roeiers Melvin Twellaar en Stef Broenink hebben het goede gevoel weer helemaal terug nadat ze na de Olympische Spelen van Tokio beiden hun eigen weg waren gegaan. De hereniging leidde op de WK in Belgrado tot hun eerste wereldtitel.

"We hebben onszelf helemaal opnieuw uitgevonden en dat het er hier uitkomt, is echt geweldig", zei Twellaar een paar minuten na het pakken van goud. "We hebben nooit opgegeven, zijn samen gaan zitten en hebben dingen besproken die beter konden. Dat heeft zo goed uitgepakt."

Twellaar en Broenink veroverden twee jaar geleden olympisch zilver in Tokio, maar na de Spelen besloten ze te verkassen naar andere boten. "We zijn allebei even wat andere dingen gaan doen en moesten weer even ontdekken wat de kracht van onze boot nou is. Uiteindelijk gaat het om blindelings vertrouwen in elkaar. Dat zat er wel, maar dat moest uitgesproken worden. Vanaf dat moment vliegen we weer. Deze medaille is een mooie motivatie om hard te blijven trainen en er een 'scheppie' bovenop te doen. Dan gaan we in Parijs hetzelfde doen plus een paar procentjes."

Broenink nam na Tokio wat meer afstand. "Na Tokio was ik even helemaal klaar met roeien en hoefde ik even geen boot te zien. De hele situatie in Tokio heeft ervoor gezorgd dat ik wekenlang gestrest was: elke dag weer de uitslag van een coronatest afwachten, terwijl we zo hard hadden getraind. Bovendien wilde ik mijn studie na dertien jaar een keer afronden. Het is niet dat we elkaar zat waren."

In de finale liet het Nederlandse duo de Kroatische broers Martin Sinkovic en Valent Sinkovic, legendes uit de roeisport, overtuigend achter zich. "Zij zijn altijd grote voorbeelden voor ons geweest als klein kind. Toen ik net begon met roeien waren zij ook al toonaangevende roeiers. Het is een droom om ze hier te verslaan", aldus Twellaar.

Twellaar en Broenink gingen de hele race aan de leiding. "Tot de 1600 meter was ik alleen maar gefocust op de uitvoering en wilde ik niet te veel kijken", aldus Broenink. "Ik wilde de ruggen van de anderen zien. Maar ineens dacht ik: ze zijn er bijna en toen werd het wel spannend. Ik voelde hem ineens wel. Maar het is gelukt. Super, want een WK-medaille miste ik nog."