Schippers: denk niet dat ik ooit nog pijnvrij kan sprinten

Atlete Dafne Schippers denkt niet dat ze ooit nog pijnvrij zal sprinten. De tweevoudige wereldkampioene op de 200 meter beseft ook dat de structurele rugklachten haar heel goed van een medaille kunnen afhouden op de Olympische Spelen. "Die pijn gaat niet meer weg en dat ik daardoor niet optimaal kan presteren, laat me niet los. Gek genoeg ben ik er niet minder vrolijk om’’, zei ze in Breda, waar ze met een tijd van 11,20 haar zesde nationale titel op de 100 meter veroverde.

Schippers heeft een dubbele hernia. Er is slijtage tussen de wervelschijven en die bemoeilijkt de sprinttrainingen. Er zijn dagen bij dat ze van de pijn niet weet hoe ze haar bed moet uitkomen. Haar topsnelheid heeft er onder geleden; ze komt de afgelopen jaren niet in de buurt van de tijden waarmee ze in 2015 de wereld verbaasde: 10,81 op de 100 meter en 21,63 op de 200 meter. Ook deze zomer zijn haar tijden nog niet heel aansprekend.

"Ik heb periodes gehad dat ik niet lekker in mijn vel zat, maar nu voel ik me best goed. Alleen met de sport gaat het minder. Toch wil ik me er niet bij neerleggen en dus doe ik alles wat ik kan om beter te worden. Ik wil nog heel graag’’, aldus de 29-jarige atlete, die al met al een indrukwekkende erelijst kan overleggen met wereldtitels, Europese titels, talrijke overwinningen in de Diamond League en olympisch zilver op de 200 meter in Rio 2016.

"Ik voel wel steeds beter aan wat ik kan en wat ik niet kan en dat helpt mij wel om mijn races te verbeteren. Hier op de NK kwam ik in de series slecht uit de startblokken, maar kon wel goed ontspannen doorversnellen in het tweede stuk. In de finale was de start beter, maar moest ik op het laatste stuk toch even vechten voor de zege en dat ik kan vechten heb ik de afgelopen jaren vaak genoeg laten zien. Ik ben best tevreden over hoe het ging hier en ik ben gewoon blij met de titel, want de concurrentie was niet mis.’’

Richting Tokio neemt Schippers de rugpijn mee, maar ze laat zich er niet te zeer door ontmoedigen. "Ik ga de komende weken aan de vorm slijpen, want ik ben zeker nog niet in topvorm. Ik loop nog wedstrijden in Luzern, Hongarije en Gateshead en dan hoop ik dat alles een beetje bij elkaar komt. Wat dat gaat betekenen op de Olympische Spelen, is ook voor mij heel spannend. Ik doe sowieso de estafette, maar of ik daarnaast de 100 en 200 allebei doe laat ik nu nog open. Het kan alle kanten op; het is ook een groot spel voor mezelf."