Voor springruiter Maikel van der Vleuten viel woensdag in de finale op de Olympische Spelen alles op zijn plaats. Dat leverde de ruiter en zijn paard Beauville Z een bronzen medaille op. "Bronsgoud", noemde de in Geldrop geboren, maar in Someren wonende Brabander de kleur van de plak die hem trots en emotioneel maakte. "Het blijkt dat als je vertrouwen in elkaar hebt het op de belangrijke momenten lukt."
De finale in het Equestrian Park in Tokio was zo'n moment dat het moest gebeuren. Van der Vleuten (33) was als vierde in de finale beland, bleef net als vijf andere combinaties foutloos, met de snelste tijd. Daarom was hij in de barrage als laatste aan de beurt nadat zijn concurrenten allemaal opnieuw zonder strafpunten waren geëindigd. "Ik wist dat ik snel moest zijn. En foutloos." Een zilveren medaille met Verdi uit de landenwedstrijd van Londen 2012 had hij al. "Deze medaille heeft nog meer lading voor mij. Het bevestigt dat we het met het hele team goed hebben gedaan."
Van der Vleuten bedankte alles en iedereen en natuurlijk zijn vader en trainer, ruiter Eric van der Vleuten. "Als je rustig rijdt word je vijfde. Je hebt niks te verliezen", was diens advies. Alleen de Britse topfavoriet Ben Maher met Explosion W en Peder Fredricson met All Inn, een van de drie Zweden in de jump-off, bleven hem voor.
"We hadden in de kwalificatie al gezien hoe hoog het niveau hier is. Dan begin je vol concentratie aan zo'n wedstrijd. In het begin voelde ik dat Beauville al meer macht had dan in de kwalificatie. Ik had ook niet het gevoel dat hij iets geleden had in de eerste ronde. Dat gaf de juiste motivatie voor de barrage", vertelde Van der Vleuten.
"Ik weet ook dat ik snel kan zijn. Natuurlijk denk je: heb ik ergens iets laten liggen? Maar dat had ook kunnen leiden tot een springfout. Je moet je paard niet overvragen. "
"We weten allemaal hoe lang de weg is geweest hier naartoe", klonk het geëmotioneerd. Er waren weinig wedstrijden, door corona en later ook een paardenvirus. Vader Eric vertelde over de voorbereiding: "Beauville is er vorig jaar even uit geweest, er waren ook geen wedstrijden. We hebben het rustig opgebouwd, daarna in korte tijd een paar zware wedstrijden gereden. Na Rotterdam hebben we bewust gas terug genomen en alleen nog thuis getraind."
De aanpak heeft gewerkt, oordeelde de zoon: "Je wilt ook elders goed rijden, maar hier heeft altijd de focus op gelegen."