Een klein jaar na de 'nederlaag' tegen Australië bij de WK baanwielrennen in Frankrijk is het voor de Nederlandse teamsprinters niet alleen tijd voor revanche. De mondiale titelstrijd die donderdag in Glasgow begint, biedt Harrie Lavreysen, Jeffrey Hoogland en Roy van den Berg ook een blauwdruk voor de aanpak richting de Spelen van volgend jaar in Parijs.
Na vier wereldtitels op rij moest de olympisch kampioen op de teamsprint vanwege een met rugklachten kampende Van den Berg in oktober genoegen nemen met zilver op de olympische piste van Saint-Quentin-en-Yvelines. Maar de 'bullet train' raakt weer op stoom. Anderhalve week geleden hield het trio een generale repetitie. "Roy ging echt heel hard, het was aanpoten voor ons", vertelt Lavreysen. "Het is knap hoe hij zich heeft herpakt."
De WK van vorig jaar vielen bovendien in een periode dat Hoogland (30) het fietsen even enigszins had losgelaten. De geboren Nijverdaller was na de Spelen van Tokio nog wel goed genoeg om mee te doen. "Maar ik had de behoefte om een beetje afstand te nemen." Samen met vriendin Shanne Braspennincx, eveneens in het bezit van olympisch goud, kocht hij een opknaphuis in het Overijsselse Haarle. "We leven nog steeds op de begane grond, maar de focus ligt sinds februari weer op de sport."
Het zilver op de WK van vorig jaar moet een tijdelijke onderbreking zijn geweest van een overheersing die zeker tot en met de Spelen moet duren. Het verlies tijdens een wedstrijd om de Nations Cup in Jakarta in februari was ook al verklaarbaar. Hoogland reed lek. Hij is de man die als Van den Berg de boel in gang heeft gezet en Lavreysen het tweede rondje op kop heeft gereden als enige drie rondes aflegt en een tijd neerzet. "Net als op de WK was er een aanwijsbare reden. We verloren nooit op kracht. In Jakarta waren we de hele dag veel sneller dan de Australiërs", herinnert Hoogland zich. "Ik denk dat zij die dag eigenlijk een tikje hebben gekregen", meent de vier jaar jongere Brabander Lavreysen.
Het toernooi in Glasgow maakt deel uit van een zogenoemd super-WK, met vrijwel alle fietsdisciplines waarop ook para-atleten uitkomen. De baanonderdelen zijn uitgesmeerd over zeven dagen in plaats van de gebruikelijke vijf. "Het is vrijwel identiek aan het schema van de Spelen", weet Lavreysen, die gretig alles in zich opneemt. "De voorbereiding, het toernooi zelf, mijn voeding tijdens het toernooi, ik schrijf bij alles op hoe ik het ervaar." Als de WK goed verlopen heeft het team een blauwdruk voor volgend jaar. Hoogland: "We zijn onderweg naar Parijs om daar flink te oogsten. Daar gaat dit toernooi bij helpen, het is de beste training."