Tranen en vertwijfeling bij volleybalsters

Ontroostbaar, vertwijfeld, verbaasd, trots ondanks alles, de emoties bij de Nederlandse volleybalsters schoten alle kanten op. Anne Buijs liet haar tranen de vrije loop. "De herinnering aan Rio was zo mooi, we wilden dat zo graag nog een keer meemaken." Het zit er voor Oranje niet in. Als in Tokio om de olympische titel wordt gevolleybald, zitten de Nederlandse speelsters thuis.

"Ik ben er gewoon ziek van, moest bijna overgeven." Buijs kon er maar niet over uit dat de halve finale van het olympisch kwalificatietoernooi in Apeldoorn tegen Duitsland met 3-0 verloren was gegaan. Collega Floortje Meijners, na meer dan 10 jaar overgehaald om weer voor Oranje uit te komen, stond er net iets nuchterder in. "Vooral voor de meiden die hier jaren naartoe hebben gewerkt is dit jammer. Ik ben trots op dit team", zei de aanvalster die Maret Balkestein-Grothues uit de basis had verdrongen. De aanvoerster had haar lot met moeite aanvaard: "Hoe nu verder? Ik weet het niet."

Balkestein had grotendeels vanaf de kant gezien hoe haar ploeggenotes verdedigend en blokkerend tekortkwamen tegen de sterke Duitse aanvalsters. "Frusterend om toe te kijken, maar je kunt jezelf niet inwisselen. Ik had zelf de afgelopen weken wel het gevoel dat ik erin hoorde, maar ik wist dat dit mijn rol zou zijn. Maar dan nog: als we 2-0 achter staan, gooi mij er dan in."

Dat deed bondscoach Gianni Caprara niet. "Aan de ene kant snap ik dat ook wel, het was ook niet zo slecht. Al vond ik wel dat de blokkering er te vaak naast zat."

Buijs kwam tot dezelfde conclusie: "Blokkerend en verdedigend was het niet goed genoeg. Dan moet je zelf zo veel punten maken." Maar de in Turkije spelende passer/loper bleef ontroostbaar. "Dit zijn een stel zulke topwijven bij elkaar. Ik gunt het ze zo. En de bond ook, die ervoor heeft gezorgd dat we hier konden spelen. Het had zo'n leuk feest kunnen zijn."

Hoe nu verder? Geen van de speelsters had een idee. "2020 was het jaar van de Spelen. Dat is nu pats,boem weg", zei Balkestein. "De emoties over het missen van de Spelen komen later", meende Robin de Kruijf, ook zonder idee over haar toekomst. "We wilden graag, maar het zat er schijnbaar niet in. 3-0 is een duidelijke uitslag."