Turnster Thorsdottir neemt spanning op WK voor lief

Eythora Thorsdottir gaat komend weekeinde met de Nederlandse turnsters kwalificatie voor de Spelen van Parijs proberen af te dwingen. Een plaats bij de beste twaalf landen op de WK in Antwerpen is de kortste route. De in Rotterdam geboren dochter van IJslandse ouders had zich twee jaar geleden niet kunnen voorstellen dat ze zich weer volop in een olympische cyclus bevindt. "Na Tokio was ik er helemaal klaar mee."

Op de Spelen van Rio 2016 werd Thorsdottir (25) negende in de meerkampfinale, een door een Nederlandse nooit eerder geleverde prestatie. Het leek de aanzet voor een glansrijke carrière, maar richting de (uitgestelde) Spelen van Tokio veranderde er veel. Haar coach Patrick Kiens was een van de turntrainers die werd beschuldigd van grensoverschrijdend gedrag. Niet door haar, maar de samenwerking moest op last van gymnastiekbond KNGU worden beëindigd.

Zonder haar vaste begeleider en gehinderd door met name een enkelblessure werd haar optreden in Tokio geen succes. "Ik heb het op het nippertje gehaald, maar erna was ik gesloopt."

Ze benutte de turnloze periode om haar opleiding aan het Lucia Marthas Institute af te ronden, waarmee ze "later" in de entertainmentwereld aan de slag wil. "Ik trainde heel af en toe nog. De opleiding bestaat uit zingen, dansen en acteren en vraagt ook veel energie. Zo bleef ik wel fit."

Begin 2022 hoorde ze dat er bij de mannelijke turners in Rotterdam een plekje vrij was om te trainen. Jeroen Jacobs, inmiddels bondscoach van de vrouwen, gaf Thorsdottir de ruimte om zo het turnen weer op te pikken. Dicht bij huis, ze woont nog bij haar ouders in Poortugaal, maar gaat op zichzelf wonen in Vlaardingen, herontdekte ze de topsporter in zich. "Als ik nu stop heb ik een mooie carrière gehad. Maar als ik zoals nu naar een toernooi toe werk dan denk ik zo niet. Als topsporter wil je altijd meer."

De hernieuwde kennismaking verliep op de WK van vorig jaar in Liverpool nog niet naar wens met vallen op balk en vloer. Op de EK van dit jaar, met een door enkelproblemen verlicht programma, eindigde ze als zesde op de meerkamp. "Ik ben inmiddels wat fitter qua enkels." De grootste risico's sluit ze uit. Ook al omdat haar bijdrage aan het teamresultaat van groot belang is.

En zo staat ze zondag, in de kwalificaties in Antwerpen, weer in de spotlights met een derde olympische optreden als doel. "Het geeft spanning, altijd. Het zet me wel op scherp, maar het is soms ook jammer dat ik het zo ervaar. Het trillen op de balk bijvoorbeeld, waar ik in trainingen geen last van heb. Ik moet het ermee doen."