Alejandro Valverde heeft in Innsbruck de wereldtitel op de weg veroverd. De 38-jarige Spaanse wielrenner was na een loodzware koers over 258 kilometer de snelste in een sprint van vier renners voor de Fransman Romain Bardet en de Canadees Michael Woods. Tom Dumoulin finishte als vierde.
Valverde stond al vaak op het podium. Eerder was hij twee keer tweede en liefst vier keer derde bij een WK. Alleen Joop Zoetemelk was een kleine vier maanden ouder toen hij in 1985 de wereldtitel veroverde. De renner van Movistar reed weg op de extra klim in de laatste ronde, een helling met stukken met een stijgingspercentage van 28 procent. Hij deed dat samen met Bardet, Woods en de Italiaan Gianni Moscon, die het tempo niet kon volgen en in de afdaling Dumoulin zag passeren. De Limburger had zo veel krachten verspeeld dat hij zich niet meer in de sprint om de medailles kon mengen.
,,Het is ongelooflijk, ik ben er zo vaak dichtbij geweest'', jubelde de winnaar, die er een lange sprint van maakte. ,,De ploeg heeft geweldig voor me gewerkt. Ik dacht in de laatste kilometer alleen maar: ik mag nu niet falen.''
Met nog 80 kilometer te gaan was een kopgroep van oorspronkelijk elf renners aardig uitgedund. De voorsprong bedroeg nog een minuut of zeven op de groep favorieten die Peter Sagan, de afgelopen drie edities de beste op het WK, inmiddels kwijt was. Het was te veel klimmen voor de Slowaak, die later de medaille mocht uitreiken.
Bij het ingaan van de laatste langere ronde, hadden de Deen Kasper Asgreen en de Noor Vegard Stake Laengen nog ruim twee minuten voorsprong op de groep waarin Antwan Tolhoek veel werk opknapte. Steven Kruijswijk was de eerste aanvaller in de laatste beklimming naar Igls, 8 kilometer met een gemiddeld stijgingspercentage van 5,7 procent. De tempoversnelling kostte de Italiaan Vincenzo Nibali een plaats in de groep. Sam Oomen was de volgende met een tempoversnelling waarmee het gedaan was met de twee Scandinaviërs voorop.
Een andere Deen, Michael Valgren Andersen, bereikte als eerste de voet van de Höttinger Hel, een op een WK nooit vertoonde steile helling. De winnaar van de Amstel Gold Race viel stil en zag de latere medaillewinnaars passeren. In de afdaling naar Innsbruck kon Dumoulin aansluiten, maar meer dan vierde zat er niet in.