Van Dijke laadde zich op voor haar broer voor 'slechts' brons

Judoka Sanne van Dijke had haar zinnen gezet op een gouden plak, maar kon uiteindelijk tóch leven met brons. Na het mislopen van de finale had ze "er geen zin meer in", maar ze laadde zich op voor haar familie en overleden broer.

"Ik kom hier voor goud en dat was absoluut mogelijk. Toen ik in de halve finale verloor van een meisje waar ik niet van mag verliezen, was het heel lastig om me op te laden. Ik moest mezelf ook echt oppeppen, want ik had eerder te weinig spanning dan te veel spanning", zei de 26-jarige Van Dijke.

"Ik baalde gruwelijk en werd eerst heel erg boos en was daarna heel vlak. Ik heb me opgeladen voor mijn familie en mijn overleden broer", aldus de 26-jarige judoka. "Mijn broer had dit graag meegemaakt, denk ik. En ik had hem ook graag hier gehad. Ik wil graag dat hij boven trots is, als er boven iets is. En dat hij weet dat het heel lastig is niet bij de pakken neer te zitten en dat we er alles aan doen om het zo mooi mogelijk te maken hier. En ik denk dat hij niet anders had gewild."

Direct nadat Van Dijke de finale om brons had gewonnen, maakte ze met haar handen een hartje voor haar broer. "Ik had zoiets van; als je brons pakt hoef je echt niet te gaan juichen. Maar als een partij zoveel van je vraagt, dan is er toch wel behoorlijk wat ontlading. Als je ziet hoe moeizaam de troostfinale ging, fysiek en mentaal, ben ik toch ook wel blij met deze medaille, al is het maar brons."

Van Dijke had liefst 11 minuten en 44 seconden nodig om haar tegenstandster, de Duitse Giovanna Scoccimarro, te verslaan in de strijd om brons. "Ik maakte het af met O-goshi, mijn favoriete worp. Waarom het mijn favoriet is? Omdat ik hem vaak gebruik en hij vaak lukt, haha."

Nog voor de huldiging wilde Van Dijke graag met het thuisfront bellen. "Zonder mijn ouders had ik dit nooit gehaald en ze hebben alles gegeven om mij hier te laten staan, dat zal ik nooit vergeten. Na het jaar dat zij hebben meegemaakt, gunde ik ze een positief zetje", aldus Van Dijke, zichtbaar emotioneel. "Ik kan niet niet aan mijn broer denken. Deze medaille krijgt toch wat meer lading."