Hoewel ze de hype rond de koers overdreven vindt, kijkt ook Annemiek van Vleuten uit naar de Tour de France voor vrouwen. Zondag, nog voor de mannen hun Tour afsluiten, strijdt het vrouwenpeloton op de Champs-Elysées om de eerste gele trui. De 39-jarige renster van Movistar is blij met de belangstelling voor de achtdaagse rittenkoers, die officieel voor het laatst in 1993 werd gehouden. "Het is natuurlijk wel een soort erkenning."
Van Vleuten verblijft na haar eindzege in de Giro Donne in Livigno, vaak haar uitvalsbasis in de Noord-Italiaanse bergen. Ditmaal is ze er vooral om de accu op te laden. "Op een berg zitten en tot rust komen", noemt ze het. "Vijf van onze zes Tourrensters doen de dubbel. Ik heb ze opgedragen iets te doen waar ze blij van worden. Ik doe dat hier."
Van Vleuten won de Italiaanse rittenkoers anderhalve week geleden met overmacht waar landgenote Demi Vollering, wellicht in de Tour haar voornaamste concurrente, ontbrak. "Vorig jaar vond ik de Giro niet passen in mijn voorbereiding op de Olympische Spelen, met name voor de tijdrit. Dit jaar zag ik geen belemmering, al vond ik het mentaal wel een uitdaging. Als ik al twijfelde dan ging het vooral over dat aspect. Met rijden voor een klassement voel je altijd druk."
Ze wilde de Giro, die ze eerder al twee keer won, ook per se rijden uit respect. "Omdat ik niet snap dat de Tour nu al zo veel hoger staat aangeschreven. De Giro is zo'n mooie koers in zo'n mooi land. Ik heb er volle bak gereden."
Want hoe blij ze ook is met het feit dat Tourorganisator ASO na jaren het vrouwenwielrennen serieus omarmt, een beetje tegengas is op zijn plaats. "De Tour wordt gehypet, net als de Olympische Spelen. Die wegwedstrijd daar heeft een vrij laag niveau. Mensen moeten vooral niet het wielrennen reduceren tot de Tour de France. Het is niet de heilige graal, al zal het ongetwijfeld gaan leven. Wielerfans die al drie weken naar de Tour hebben gekeken, doen dat wellicht een week langer."
De Tour begint met een sprintetappe en gaat daarna in oostelijke richting naar eindpunt La Planche des Belles Filles. "Met name in de laatste twee dagen moeten we vol aan de bak. Ik denk niet dat je in de Tour nog per dag verbetert, hooguit mentaal misschien. Maar ik heb ook genoeg ervaring en ik ben onder Louis Delahaije (haar trainer) mezelf minder verplichtingen gaan opleggen. Ik ben dankzij hem een blijer mens geworden, minder gefocust, alleen op dagen die het verschil kunnen maken. Ik heb veel minder stress en veel betere resultaten."