Veldrijdster Brand begint zonder stress aan WK veldrijden

Haar overmacht dit seizoen in het veldrijden doet vermoeden dat Lucinda Brand zaterdag in het Amerikaanse Fayetteville (Arkansas) de wereldtitel ook nog wel even meepakt. In de 27 veldritten waarin ze de afgelopen maanden aan de start stond, won ze zeventien keer en eindigde ze nooit buiten de top 5. Het is een ongekende succesreeks van de 32-jarige Dordtse, behaald in de regenboogtrui als wereldkampioene van vorig jaar. "Het is niet zomaar een één-tweetje dat ik hier win", probeert ze vanuit de VS de verwachtingen te temperen.

Gevraagd wie haar favoriet is zaterdag (21.30 uur) wijst ze naar Marianne Vos, de enige vrouw die haar sinds 21 november kon verslaan. En dat zelfs drie keer. "Maar je weet het niet, je kunt nog zo veel plannen maken, elke wedstrijd is weer anders." Brand zegt de lange reis, met een overstap in New York, goed te hebben verteerd en ook geen stress te hebben gevoeld rond de PCR-test, de dag voor afreizen. "Je hebt er toch geen invloed op, net als met de locatie van dit WK. Ik onderga het gewoon. En eigenlijk valt de jetlag wel mee."

Brand werd van een goede wegrenster (21 zeges) vanaf 2016 ook een bovenmodale veldrijdster, technisch nog beperkt maar met een enorm doorzettingsvermogen. Het resulteerde in een zilveren medaille bij haar eerste EK, gevolgd door twee bronzen en een zilveren WK-medaille de jaren erna.

Bij de tweede bronzen plak, twee jaar geleden in het Zwitserse Dübendorf, werkte ze net samen met de Belg Sven Nys, een voormalig veelwinnaar in de modder. Samen met trainer Paul van den Bosch bracht Nys haar naar een ander niveau waarmee ze vorig jaar in Oostende de wereldtitel veroverde, afgelopen najaar Europees kampioene werd en dit seizoen maar al te vaak in wedstrijden ver voor de rest uitreed. "Als je er meer tijd insteekt en iemand aan de zijlijn hebt die je precies kan vertellen hoe het moet, dan zie je dat het beter gaat. Oefening baart kunst."

Een betere techniek zorgde ervoor dat ze minder met haar krachten hoeft te smijten. "Je gewicht beter verplaatsen op de fiets, de juiste timing, sneller starten zodat je geen inhaalrace hoeft te doen, het zijn simpele dingetjes die je beter maken." Daarbovenop is haar vechtlust een wapen. Brand geeft nooit op en is bovendien de regelmaat zelve met een overtuigende eindzege in de wereldbeker, de competitie over vijftien crossen. "Natuurlijk wil ik die regenboogtrui weer mee naar huis nemen. Het WK is zeker voor de buitenwereld de belangrijkste wedstrijd. Maar ook zonder wereldtitel heb ik een goed jaar. Een heel seizoen goed zijn is moeilijker dan één dag pieken."