Volleyballer Van Garderen kijkt voorlopig niet verder dan WK

Zijn oom Henk-Jan Held behoort tot de gouden volleybalgeneratie, die Nederland in 1996 olympisch goud bezorgde. Voor Maarten van Garderen, speler in het huidige Oranje, is het een vroege jeugdherinnering. Hij was zes toen de huidige assistent-bondscoach van Oranje in Atlanta zijn medaille kreeg omgehangen. Samen zijn ze vanaf zaterdag actief op het WK in Slovenië en Polen.

Nederland opent in Ljubljana tegen Egypte; Argentinië en Iran zijn de andere tegenstanders in de groepsfase. Twee landen plaatsen zich rechtstreeks voor de achtste finales, net als de vier beste nummers 3 in de zes poules. "We moeten er meteen staan tegen Egypte", weet Van Garderen, die dinsdag in Rotterdam de laatste training voor afreizen afwerkte. De andere twee tegenstanders staan hoger op de wereldranglijst, maar werden verslagen in de Nations League.

Van Garderen (32) was er vier jaar geleden ook bij toen Oranje voor het eerst sinds 2002 weer op een WK uitkwam. Nederland was de nummer 25 van de wereld en eindigde als achtste. Inmiddels staat de ploeg van bondscoach Roberto Piazza dertiende op de wereldranglijst. "Het geeft aan hoe de ploeg zich heeft ontwikkeld", vertelt de 32-jarige passer/loper, die inmiddels veel meer teamgenoten in dienst van clubs in betere competities weet. "We hadden bovendien het geluk dat we twee jaar geleden werden toegelaten tot de Nations League, als vervanger van China. Dan speel je veel wedstrijden tegen toplanden."

Oranje reikte deze zomer tot de kwartfinales van de Nations League, een fysiek zwaar toernooi met wedstrijden in onder meer Brazilië en de Filipijnen. Tussendoor tekende Van Garderen een contract bij Emma Villas, een club uit Siena die komend seizoen op het hoogste niveau uitkomt. Het is zijn zesde werkgever in Italië, waar hij met zijn Italiaanse vriendin een huis heeft gekocht in Ravenna. De volleyballer uit Renswoude ziet zichzelf niet meer terugkeren naar Nederland.

Bondscoach Piazza keek voorafgaand aan de interlandperiode nadrukkelijk verder, naar de Olympische Spelen van 2024. Oranje ontbreekt sinds Athene 2004 op dat podium en voor de Italiaan is plaatsing voor Parijs het heilige doel. Van Garderen staat er anders in. "Ik wil niet te veel stappen vooruit denken. Er wacht nu een WK, dat is ook een toernooi dat maar één keer in de vier jaar wordt gehouden."

De magie van de Spelen kent hij wel natuurlijk. Hij zal die avond in 1996 niet vergeten dat de familie, op vakantie in Frankrijk, voor de tent naar de radio zat te luisteren. "Ik weet het nog precies, al heb ik het einde niet meer meegemaakt. Ik moest naar bed."