Volleybalster Dijkema heeft nog twee koffers in Rusland staan

Het leven van volleybalster Laura Dijkema werd eind februari volledig op zijn kop gezet. Met toestemming van haar club Leningradka Sint-Petersburg verliet de spelverdeelster Rusland, nadat dat land Oekraïne was binnengevallen. Sindsdien is haar volleybaltoekomst onduidelijk. Bij Oranje, dat in voorbereiding is op de Nations League en het WK in eigen land, kan ze weer genieten van haar sport.

Dijkema (32) werd op 24 februari wakker in Sint-Petersburg en zag tal van appjes en pushberichten op haar telefoon. Rusland, het land waar ze al anderhalf jaar woonde, was een oorlog begonnen. Al spraken Russische media slechts van een "speciale militaire operatie". Net die dag ging ze met een teamgenote naar de Hermitage. "Het was heel verwarrend. We liepen daar met een naar gevoel. Zij was heel bedroefd. Ze zei dat dit misschien wel een van haar laatste gelukkige dagen zou zijn. Maar verder merkte je op dat moment weinig van de situatie."

Na contact met het ministerie van Buitenlandse Zaken was het duidelijk dat Dijkema het land moest verlaten. Dat kon nog via Turkije. "Met twee koffers, twee andere koffers staan nog in Rusland."

Ze heeft een contract in Rusland dat nog een seizoen loopt en ze moet terug om dat na te komen. "Maar naast de oorlog, die voor mij een groot probleem is, weet ik niet hoe de club mijn terugreis naar Rusland zal organiseren, of ik een werkvisum kan krijgen en hoe ze mijn salaris gaan betalen." Samen met sportadvocatenkantoor CRESTA werkt ze eraan. Ook haar vrijheid van meningsuiting over de oorlog, het gebruik van sociale media en de veiligheid van westerlingen noemt ze als punten van zorg.

Vorige week speelde Dijkema, afkomstig uit het Drentse dorp Beilen, met Oranje voor het eerst weer een wedstrijd. "Eindelijk, ik vind volleybal nog steeds superleuk. Het is ook geweldig dat er een WK in eigen land aankomt." Oranje speelt vanaf 23 september haar wedstrijden in het Gelredome. Dijkema is een van de routiniers. "Soms voel ik me een omaatje tussen die meiden, ook al denk ik dat ik hartstikke jong van geest ben. Maar ik kan wel streng zijn."

Soms denkt ze: waar ben ik nu weer in beland? Maar Dijkema maakte al eerder vreemde dingen mee. Toen ze anderhalf jaar geleden naar haar eerste Russische club verhuisde, Kaliningrad, moest ze de grens te voet passeren. Het luchtruim was gesloten vanwege de coronapandemie. "Ik werd door een Poolse taxichauffeur bij de grens afgezet. Hij kon de grens niet over, want dan moest hij terug weer in quarantaine. Daar liep ik met twee koffers 3 kilometer in het donker door een soort niemandsland tot iemand van de club me opwachtte. Ik dacht: in wat voor film ben ik beland?"