Met een etentje en een dansje in een bar in het Japanse Fukuoka vierden de Nederlandse waterpolovrouwen vrijdag het behalen van de historische wereldtitel. De speelsters hopen dat ze hun sport met het gouden succes nog meer op de kaart hebben gezet en dat ze de jeugd kunnen inspireren.
"Ik hoop dat gisteren heel wat kinderen hebben gezien dat wij wereldkampioen zijn geworden en dat ze nu denken: dit is een hele toffe sport, dat wil ik ook gaan doen. Dat zou wel leuk zijn", zei international Vivian Sevenich, vlak voor vertrek naar Nederland in het hotel in Fukuoka. Ze was wel realistisch genoeg dat de vrouwen geen grote huldiging of een optocht door de grachten zullen krijgen. "Maar we gaan het zeker vieren. We zijn ook blij met alle aandacht die we krijgen, die is heel oprecht en vanuit het hart. Dat is echt wel veel waard."
Bondscoach Evangelos Doudesis maakte zich eerder dit toernooi boos omdat de halve finale tegen Italië niet live in Nederland op de televisie te zien was. Dat gebeurde vrijdag bij de finale wel. Aanvoerster Sabrina van der Sloot hoopt dat de wereldtitel er voor zorgt dat belangrijke wedstrijden in het vervolg standaard worden uitgezonden. "Je merkt echt dat het heel erg leeft als wij op televisie zijn geweest. Daarom snap ik ook niet zo goed waarom er geen blijvende aandacht is. Er zijn ook best wel mensen die het heel vet vinden als ze het zien en ons als team ook leuk vinden. Nu hoop ik echt dat er wel iets verandert, want wat moeten we na deze titel nog meer doen?", aldus de 32-jarige 'veterane' van Oranje.
Van der Sloot en haar teamgenoten keken vrijdagavond kort een aantal beelden van de finale terug en deden daarbij nog een bijzondere ontdekking. Ze concludeerden dat de Spaanse vrouwen in de slotseconden geen balbezit hadden moeten hebben, toen Nederland met 12-11 aan de leiding ging. "Een Spaanse veldspeelster had een bal geblokt. De bal had toen volgens de regels eigenlijk naar ons moeten gaan. Spanje had dus eigenlijk die gelijkmaker niet mogen maken en dan hadden we helemaal geen penalty's hoeven nemen", aldus Van der Sloot, die één van de Nederlandse strafworpen benutte.
Omdat Spanje toch gelijkmaakte, moesten strafworpen in de finale de beslissing brengen. Na dit zenuwslopende slot kon Van der Sloot nog niet echt geloven dat de wereldtitel was binnengehaald. Ook na een paar uurtjes slaap was het besef er nog niet echt. "We hebben wel al een paar keer tegen elkaar gezegd: we zijn gewoon de besten van de wereld. Maar het blijft toch wel abstract. Maar zeker als we terug zijn in Nederland komt dat gezien alle reacties vast wel."