Wüst kijkt na laatste olympische race uit naar echte afscheid

De olympische schaatscarrière van Ireen Wüst zit er na haar 1000 meter op de Spelen van Beijing op. Twintig keer stond ze tussen 2006 en 2022 aan de start van een olympische wedstrijd. Dertien daarvan resulteerden in een medaille. "Nu is het echt mooi geweest", zei Wüst.

Dit was haar olympische afscheid, benadrukte ze. En dat was niet alleen die ene race, maar het hele toernooi, waar ze op de 1500 meter haar zesde goud veroverde. Voor de vijfde Spelen op rij pakte ze een olympische titel. Op de Spelen van Sotsji 2014 zelfs twee. "Dit is een droom die is uitgekomen. Mooier kan eigenlijk niet", zei ze. "Ik ben super trots dat ik op mijn hoogtepunt kan stoppen. Dat is echt iets unieks."

Tijdens de Spelen van Pyeongchang vier jaar geleden dacht Wüst dat ze afscheid zou nemen. Dit afscheid van de Spelen is wel anders dan toen, vond ze. "Toen zat het vol voor me met 32 man familie en vrienden op de tribune. Ik denk dat als het hier een vol stadion was geweest met dezelfde 32 man het me ook op het ijs had overvallen."

Nu overheerste na afloop eerst nog vooral haar teleurstelling over de rit. Daarin had ze snel willen starten omdat ze tegen de snelle Poolse Andzelika Wojcik niet in de problemen wilde komen met de wissel. Dat overkwam haar op de NK sprint van afgelopen januari met ploeggenote Michelle de Jong. "Ik wil nooit mijn tegenstander benadelen. Wat toen gebeurde, had ik nog nooit gevoeld. Daar schrok ik echt van."

Wüst is blij dat het echte afscheid nog komt. Die laatste schaatswedstrijd vindt in maart plaats tijdens de wereldbekerfinale in Heerenveen. "Ik denk dat dat een emotioneel dagje wordt. Ik ben heel blij en dankbaar dat dat in een vol Thialf kan met al mijn vrienden, familie en fans." Op het moment dat ze het uitsprak, schoot de Brabantse vol. "Daar ga ik van genieten", zei ze nadat ze de tranen had weggeveegd.

Genoten van haar laatste rit had ze niet. "Het was jammer wat bij de start gebeurde. Dat was niet echt genieten van mijn schaatsen. En dan is het gek dat je op de Olympische Spelen bent en je laatste race rijdt. Op zo'n moment zijn de mensen die je van kleins af aan gesteund hebben er niet bij. Ik was heel blij dat mijn ploeggenoten er zaten. Zo had ik toch nog het idee dat er nog een beetje familie was. Gelukkig gaan we die allerlaatste race nog in Thialf doen."