Zoon Krajicek blijft na jaren met blessureleed hopen op doorbraak

Alec Deckers, de zoon van Richard Krajicek, blijft na wederom een moeilijk seizoen met blessureleed hopen op een doorbraak in het internationale tennis. De nummer 546 van de wereld neemt het zaterdag in de halve finales van de NK op tegen Botic van de Zandschulp.

De eerste jaren van de prille loopbaan van de 22-jarige Deckers werden vooralsnog getekend door blessures, onder meer aan zijn enkel. Slechts sporadisch viel er op sportief vlak iets te vieren, zoals vorige maand tijdens een klein internationaal toernooi in Heraklion. In Griekenland boekte Deckers zijn derde toernooizege bij de profs en die biedt hem houvast voor 2023.

"Ik ben er afgelopen seizoen weer vijf maanden uit geweest en het is opnieuw een zwaar seizoen geweest. Dat ik nu weer fit ben, is voor mij al heel wat", zei Deckers. "De afgelopen jaren waren er periodes waarin anderen meer in mij geloofden dan ikzelf."

Momenteel houdt zijn lichaam het goed en kijkt Deckers positief vooruit. "Ik hoop nu eindelijk eens een volledig jaar fit te zijn, wat me nog niet is gegund bij de profs. Mijn doel is om begin 2024 deel te nemen aan de kwalificaties van de Australian Open, wat volgens mij een realistisch doel is. Dan moet ik eind volgend jaar bij de beste 250 staan. De Nederlandse jongens aan de top braken ook pas later door en alleen uitzonderingen als Carlos Alcaraz bereiken al op zeer jonge leeftijd de top. Ik wil er echt nog een aantal jaar volledig voor gaan. Op mijn 26e kan ik altijd nog gaan studeren."

In januari zet Deckers zijn missie in gang in Qatar, waar hij wordt vergezeld door zijn vader, die meegaat als coach. "Vroeger vond ik het nooit fijn als hij erbij was, omdat er dan ook meer druk bij komt kijken en alle aandacht daar naartoe uitgaat", aldus de zoon van de Wimbledon-kampioen. "Ik wilde, in de juniorentijd, ook een tijdje dat hij niet kwam. Maar ik ben zoveel geblesseerd geweest en dan merk je dat het niet meer zo vanzelfsprekend is dat je kunt spelen. Ik waardeer het nu meer dat ik op de baan kan staan en het kan delen met mijn vader."

Dit jaar werd Deckers door Daviscup-captain Paul Haarhuis uitgenodigd om als sparringpartner te fungeren bij de weken in het landentoernooi. "Dat waren heel mooie ervaringen en vooral in Glasgow was de sfeer echt top", aldus Deckers. "Ik leer ontzettend veel in die weken, want dat soort spelers kom ik niet tegen in mijn circuit. Je leert tegen iemand als Botic veel sneller voorbereiden en op mijn niveau heb ik dan ineens tijd over."

Zaterdag staat hij op de NK ook tegenover Van de Zandschulp, dan in wedstrijdverband. "Voor mij is dit best wel een speciaal toernooi, want ik ben in het verleden vaak geblesseerd geweest in deze periode van het jaar. Ondanks dat ik ook middenin mijn pre-season zit, kan en wil ik het echt niet als een trainingsweek benaderen."