Met wat tips van ervaringsdeskundigen, hulp van een trainer en steun van partner Benjamin is wielrenster Ellen van Dijk bezig met een complex plan. De houdster van het werelduurrecord en drievoudig wereldkampioene tijdrijden hoopt in september te bevallen van haar eerste kind en ruim tien maanden later een medaille te veroveren op de Olympische Spelen van Parijs.
Van Dijk (36) was woensdag in Bilbao waar in een gelijknamige supermarkt de nieuwe sponsor Lidl zich officieel verbond aan de wielerploeg die nu Lidl-Trek heet. De Woerdense wielrenster was ingevlogen om bij de presentatie van de Tourploeg in de nieuwe shirts ook het vrouwenteam te betrekken.
Haar collega's zijn in Italië waar vrijdag de Giro Donne begint, het leven dat voor Van Dijk ook altijd vanzelfsprekend was. "Het is een heel ander jaar geworden. Het is ook spannend, maar er is even geen prestatiedruk. Dat is wel lekker, voor een jaartje."
Ze mist het soms, maar geniet vooral van haar zwangerschap en de kans om haar sport eens van een afstandje te bekijken. "Met een soort helikopterview." Van Dijk ziet het als een sabbatical, deed ondertussen wat tv-werk voor Eurosport en de NOS en gaat volgende week tien dagen mee in de Tour als analyticus voor de Britse tv-zender ITV, een klus die ze kreeg via haar ploeggenote Lizzie Deignan.
Om erachter te komen hoe topsport te bedrijven tijdens en na een zwangerschap kon ze voor advies niet bij de Britse moeder van twee terecht. "Lizzie heeft het totaal anders beleefd en kon tijdens haar zwangerschap amper trainen." Van Dijk zit nog steeds op de fiets en spreekt in Bilbao over twee gemiste trainingsdagen.
Want ze is van plan volgend jaar in Parijs alsnog een olympische medaille te veroveren, liefst het goud natuurlijk. In Rio 2016 werd ze vierde na een val. Vier jaar later werd ze niet geselecteerd omdat het parcours in Tokio te zwaar voor haar zou zijn, zelf dacht ze daar anders over. Een plan ligt er, al vanaf het moment dat ze zwanger is. Het was zoeken. "Je vindt niet veel over de combinatie topsport en zwangerschap. Ik heb geprobeerd info te halen bij verschillende sporters, maar voor een handbalster of een zeilster is het toch heel anders."
Veel steun krijgt ze van haar ploeg, van haar trainer Josu Larrazabal, van de Spaanse teamarts wiens vrouw ook haar roeicarrière vervolgde na een zwangerschap. "En verder boeken lezen, googelen, het is een zoektocht. We hebben eerder wel gedacht aan stoppen, maar dat hoeft natuurlijk niet. En Benjamin stond er helemaal achter. Dat was het belangrijkste, zo'n beslissing neem je niet alleen."