Mehrnoesh geeft positieve en inspirerende verhalen van vluchtelingen een podium

Na de grote vluchtelingenstroom in 2015 merkte Mehrnoesh dat er in de media voornamelijk met een negatieve toon over vluchtelingen werd gesproken. ‘Crisis’, ‘probleem’, ‘wat moeten we ermee’, ‘ze nemen ons land over’. Of vluchtelingen worden weggezet als zielig voor wie we kleding moeten inzamelen. Het kan niet zo zijn dat mensen denken dat vluchtelingen alleen maar naar Nederland komen om hier iets te halen, zij voegen juist waarde toe, aldus Mehrnoesh. Daarom startte ze het platform Beste Nieuwkomer en de daarbij horende spotlight awards , om hiermee de mooie verhalen van vluchtelingen te vertellen; mensen die iets toevoegen, inspirerend zijn en graag iets doen voor een ander.

Als er zoveel lijsten zijn van o.a. inspirerende jongeren, ondernemers of sporters van Nederland, waarom is er dan geen award voor de meest inspirerende vluchtelingen van Nederland? Mehrnoesh was drie jaar geleden klaar met het zielige vluchtelingenverhaal wat we vaak zien of horen. Zij kende juist heel veel mooie, positieve en inspirerende vluchtelingen die geen podium krijgen. Vanuit haar werk als freelance communicatieadviseur weet ze dat het belangrijk is om een momentum te creëren en een campagne daaromheen te bouwen. Zo ontstond het idee voor een award uitreiking, die in december 2021 heeft plaatsgevonden. “Je hebt een moment nodig waar je naartoe kan leven en je tegen de media en de rest van Nederland kan zeggen: dit zijn de meest inspirerende nieuwkomers van Nederland. Mensen komen dan naar het platform om de verhalen te lezen en kunnen dan meteen nomineren en stemmen. De response was geweldig.”

Met een crowdfunding actie, de hulp van een aantal vrijwilligers en heel veel eigen uren in de avonden en weekenden is Mehrnoesh erin geslaagd een succesvol event te organiseren, waar zes winnaars uit zes verschillende categorieën uit voort zijn gekomen. Er is in totaal 9.875 keer gestemd en het plan is om de uitreiking met regelmaat te organiseren. “De grootste uitdading is een vast team vinden die dit op lange termijn wil doen. We hebben geen budget, dus het draait op vrijwilligers.” Het gaat Mehrnoesh niet alleen om de awards, maar vooral om de inspirerende verhalen van nieuwkomers te vertellen.

“Ik denk het vak diversiteit. Dat is zo mooi en een verrijking in het leven. Ik vraag me af of zoiets bestaat, maar ik zou het mooi vinden als mijn kinderen zoiets op school zouden krijgen. We mogen kinderen leren dat er mensen zijn die anders leven, praten, eten en zich kleden, en dat we van elkaar kunnen leren. En dat dit je leven verrijkt. Ik heb dat gevoel zelf altijd gehad. Ik kom uit Iran, maar ik houd van de manier waarop mensen uit Japan of Spanje leven. Of hoe gastvrij mensen in het Midden-Oosten zijn. Ook de nuchterheid van de Nederlanders vind ik mooi. Ik raak daar allemaal door geïnspireerd.”

“Dat verschilt heel erg, vaak praktische dingen om iets te regelen, maar ik word ook benaderd omdat ik een groot netwerk heb. “Ken jij misschien iemand die dit of dat…?” die vraag krijg ik vaak. En tegenwoordig word ik regelmatig geappt, met de vraag of ik nog een nieuwkomer ken. Die schuif ik graag ergens naar voren.”

“Mijn ouders. Zij zijn mijn grootste voorbeeld. Ze zijn sterk, en heel positief. Zij zijn de meest positieve sociale mensen die ik ken. Het feit dat ze naar Nederland zijn gevlucht met heel veel narigheid en met vier kleine kinderen. Dat moet je echt durven. Ze hebben ons zo door de vlucht geleid waardoor wij nooit bang zijn geweest. Dat is best knap! Ze hebben de draad heel snel kunnen oppakken en hebben zichzelf nooit als slachtoffer gezien. Ze hebben er het mooiste van gemaakt en altijd mensen uitgenodigd om met elkaar kennis te maken. Er is ooit een baksteen door onze ruit gegooid en mijn ouders zijn nooit verbitterd en boos geweest. Ze wilden die mensen ontmoeten, zodat ze ons leerden kennen en dat hebben ze ook gedaan. Ze zijn nu in de zestig en denken nog steeds dat ze twintig zijn. Vol energie!”

Ik denk dat de volgende generatie meer durft, en meer hun hart durft te volgen. Dat zie ik en dat hoop ik. Ik denk dat de generatie van onze ouders bezig waren met een goede basis neer te leggen en minder met waar hun hart naar uitging. De volgende generatie doet meer waar hun hart sneller van gaat kloppen.”

“Volg je hart, daar kom je het verst mee. Dat is een advies van mijn ouders. Die hebben altijd gezegd: het komt goed, als je je hart volgt.”

“Voor mij is dat echt een innerlijke kracht. Ik ben best wel spiritueel en heb altijd het gevoel gehad dat God in iedereen zit. We zijn in staat om iemands dag mooi te maken en van betekenis te zijn voor een ander.”

“Ik denk toch met mijn familie. Ik heb een sterke familieband. Ik vind zoveel dingen lekker. Wat zou ik eten? Ik denk toch Iraans eten. Ik vind bijv. Japans en Thais ook heerlijk. Maar ik denk dat ik toch terugga naar mijn roots , omdat het mijn laatste maal is. Dan hebben we het over ons leven, hoe mooi het is. En dat we, ondanks alle narigheid, er toch iets moois van hebben gemaakt.”

“Dat ik in het diepe durf te springen en nieuwe dingen durf aan te gaan. Ik ga niet voor veiligheid; juist het niet weten wat ik ga doen en door in het diepe te springen, komt er van alles moois naar mij toe. Ik denk dat ik dit wel een mooie eigenschap vind.”