Bezwijkt onze huidige generatie studenten onder de prestatiedruk?

Studenten zijn momenteel volop in het nieuws. Een onderzoek van Hogeschool Windesheim onder leiding van Jolien Dopmeijer doet veel stof opwaaien over het wel en wee van studenten. Het lijkt erop dat onze huidige generatie studenten onder de prestatiedruk bezwijkt. Sanne (24) kan zich volledig herkennen in het onderzoek. “Ik hoop dat we door dit onderzoek eindelijk serieus worden genomen.”

Uit het onderzoek onder 3134 studenten van de Hogeschool Windesheim blijkt dat een grote groep studenten kampt met (ernstige) angst- en depressieklachten. Ook zelfmoordgedachten en burnout komen voor. Sanne: “Ik heb geen suïcidale gedachtes, maar ik zit wekelijks huilend achter mijn laptop en denk dan: waarom stop ik niet met mijn studie? Ik drink geen alcohol, omdat ik geen tijd heb voor een kater. Ik heb te veel te doen.”

Ze vindt het goed dat er meer aandacht is voor de heersende prestatiedruk. “Als ik tegen mensen zeg dat ik het druk heb en stress ervaar, krijg ik altijd te horen: wacht maar tot je een baan of kinderen hebt. Ik krijg hierdoor het gevoel dat ik niet serieus wordt genomen. Voor sommige studenten is de studententijd heel zwaar.”

Sanne werkt momenteel aan haar scriptie en hoopt deze zomer klaar te zijn. “Daarnaast heb ik verschillende baantjes om mijn huur en eten te kunnen betalen. Voor mijn bachelor had ik drie jaar, voor mijn master twee jaar. In die tijdsperiode moet je het halen. Je kan er wel langer overdoen, maar dat wordt niet geaccepteerd. Niet door de universiteit, niet door medestudenten en ook niet door mijn ouders.”

Sanne slaapt slecht, gemiddeld vijf uur per nacht. Ze heeft last van hoofdpijn, puistjes, allergieën en eczeem. “In slaap vallen duurt uren. Ik zit in mijn hoofd alinea’s van mijn scriptie te herschrijven. Ik ben prikkelbaar en reageer soms heftig als iemand mij een vraag stelt. Ik ben naar de dokter geweest en die zegt dat het door de stress komt.”

Ze is van mening dat het niet zozeer om de hoeveelheid werk gaat, maar dat de druk te groot is. “De zesjes mentaliteit wordt niet geaccepteerd, ook niet door docenten. Ik heb het gevoel dat ik alles goed moet doen, ook naar mijn ouders toe. Zij betalen een deel van mijn studie, dus tegenover hen kan ik het niet maken als ik vertraging oploop.”

Sanne vindt dat ze naast haar studie en werk een leuke vriendin en dochter moet zijn. Ook maakt ze zich zorgen over haar toekomst. “Mijn lening stopt deze zomer. Mijn ouders gaan me niet voor altijd financieel helpen. Als ik straks klaar ben, moet ik ook eten. Daar ben ik nu al mee bezig. Als ik in oktober geen baan heb, kom ik financieel in de knoei.”

Ze is erg geschrokken van dat er zoveel studenten rondlopen met suïcidale gedachtes. “Dat laat zien dat er iets niet goed gaat. Studeren is een leerfabriek geworden. Studenten zijn eindproducten van wie van alles wordt verwacht en die aan bepaalde eisen moeten voldoen. Dat is niet voor iedereen haalbaar. Dat heeft niets met de studenten te maken, maar met dat we steeds meer moeten kunnen en weten.”