Chemours laat afval in België verbranden als recycling niet kan

Zo lang recycling in de Verenigde Staten niet mogelijk is, bewaart de Chemours-fabriek in Dordrecht op het eigen terrein afvalwater met daarin herbruikbare stoffen. Het bedrijf hoopt dat het transport hiervan naar de Amerikaanse vestiging in Fayetteville snel hervat kan worden. Als de maximale opslagcapaciteit in Dordrecht wordt bereikt, gaat het water met daarin chemische stoffen naar België om verbrand te worden.

"Als we geen opslagcapaciteit meer hebben, is vernietiging van het afvalwater door verbranding helaas het alternatief voor recycling van de hulpstof voor hergebruik", aldus een woordvoerder van Chemours. "Wij zijn ervan overtuigd dat de verwerking in onze zusterfabriek in de VS vanuit milieuoogpunt een betere beslissing is, omdat de hulpstof hierdoor vele malen kan worden hergebruikt."

In de Amerikaanse fabriek kan Chemours een stof die wordt gebruikt in het productieproces uit het water filteren, met als doel om het te kunnen hergebruiken in Dordrecht. Het bedrijf heeft hier al jaren een vergunning voor. In vaten van 1000 liter wordt het afvalwater verscheept. Na protest van omwonenden in Fayetteville, waar de omgeving is vervuild met PFAS, vroegen de Amerikaanse autoriteiten recentelijk aan Chemours om de transporten op te schorten.

Voorlopig slaat Chemours het afvalwater met daarin een zo hoog mogelijk concentratie HFPO-DA, dat door het RIVM onder de zeer zorgwekkende PFAS-stoffen wordt geschaard, op in Dordrecht. "We bewaren dit tot het weer voor transport en recycling naar de VS kan." De opslag gebeurt volgens Chemours "volgens de toepasselijke wetten en regels die ook gelden voor de reguliere opslag van de hulpstof zelf".

Als deze situatie echter lang gaat duren, stuurt Chemours de vaten naar afvalverwerker Indaver in België. Daar worden de chemische stoffen in een draaitrommeloven onder extreem hoge temperaturen zo goed als vernietigd. Indaver zegt dat 99,9999 procent van de PFAS onschadelijk wordt gemaakt.

Chemours gebruikt sinds 2012 de zogeheten GenX-technologie om fluorpolymeren te maken. Dat zijn kunststoffen die onder meer in antiaanbaklagen van pannen zitten, maar ook worden gebruikt voor medische hulpmiddelen, telefoons en de batterijen van elektrische auto's. De stoffen die vrijkomen in het proces breken moeilijk af en lossen makkelijk op in water. Het RIVM zegt "zorgen" te hebben over de mogelijke effecten van GenX-stoffen op mens en milieu.