NFI: sneller misdrijven oplossen met glow-in-the-darkzand

Het Nederlands Forensisch Instituut en de Hogeschool van Amsterdam hebben een methode ontwikkeld om met knutselzand het patroon van glasdeeltjes sterk versneld in kaart te brengen. Deze kennis kan helpen bij het oplossen van misdrijven, bijvoorbeeld bij plofkraken of als een ruit is ingetikt bij een inbraak. De methode is inmiddels zover dat het in de rechtbank toegepast kan worden, aldus onderzoeker Jaap van der Weerd, maar wordt het komende half jaar nog wel verder getest door de HvA.

"Bij misdrijven zoals een plofkraak of een inbraak kan glas op de kleding van de dader terechtkomen", aldus Van der Weerd. Als een verdachte in beeld is, kan het NFI de glasdeeltjes op de kleding vergelijken met het glas op de plaats delict. Omdat dat een tijdrovende en zeer secure klus is, zocht het NFI naar een manier om dat sneller te kunnen onderzoeken. "Ik zocht naar iets dat lijkt op glas en kwam zo bij glow-in-the-darkzand uit", vertelt de onderzoeker.

De scenario's kunnen nu 'nagespeeld' worden met het knutselzand en met een ingenieus camerasysteem dat gebouwd is om het zand zichtbaar te maken. Als blacklightlampen worden aangezet laden de glow-in-the-darkdeeltjes op. Na enkele seconden gaan de lampen weer uit en maakt de camera een foto. "Zo zie je precies waar op de kleding de deeltjes zitten en kun je ze eenvoudig tellen. Want ook dat hoeft niet langer handmatig", aldus Van der Weerd. Ook is getest hoe lang glasdeeltjes blijven zitten op kleding. "Normaal kosten dit soort testen enkele maanden. Met de nieuwe methode slechts drie dagen", zegt de onderzoeker.

Van der Weerd verwacht niet dat het NFI ingeschakeld zal worden als een autoruit wordt ingetikt om een radio te stelen. "Maar stel je voor dat iemand een ruit intikt en binnen een moord pleegt."

Het onderzoek is twee jaar geleden begonnen, maar wordt op z'n minst het komende half jaar nog voortgezet. Zo gaat een student van de HvA verder testen met de cameraopstelling en het knutselzand om nog meer data te kunnen genereren. Ook worden verschillende ondergronden getest, zoals katoen, wol en polyester.