Dat de twee zussen van Willem Holleeder naar justitie zijn gestapt om tegen hem te gaan verklaren, moet hij hebben ervaren als ,,het ultieme verraad’’. Holleeder ,,dacht op de eeuwige loyaliteit van zijn zusters te kunnen rekenen, maar dat is een misrekening geweest’’, aldus officier van justitie Sabine Tammes in het requisitoir in de zaak-Holleeder.
,,Zijn eigen gedrag, zijn egocentrisme, is voor die loyaliteit de nekslag geweest’’, aldus de officier. De zussen Astrid en Sonja vonden dat hun broer moest worden gestopt. Zij wilden voorkomen dat er nog meer slachtoffers zouden vallen. Na het uitzitten van zijn celstraf in een vorige strafzaak, was Holleeder volgens de zussen weer volop bezig met het herstellen van zijn macht, het plannen van liquidaties en het intimideren van tal van mensen. De stap naar justitie werd onontkoombaar vanwege de toenemende doodsbedreigingen van Holleeder aan het adres van zus Sonja.
Tammes schetste de angst waarmee de gang naar justitie gepaard ging. Omdat Holleeder had gezegd dat hij platte contacten had bij de politie, waren de zussen doodsbenauwd dat hun rol als getuige zou uitlekken.
,,Op praten met de politie staat de doodstraf’’, zo heeft de broer van Holleeder, Gerard, verklaard. Hij durfde daarom niet dezelfde stap als de beide zussen te zetten.