De spreidingswet die de Eerste Kamer volgende week behandelt, biedt een eerste stap naar de verbetering van de asielopvang in Nederland. Dat stelt de UNHCR, de vluchtelingenorganisatie van de Verenigde Naties. De organisatie komt vrijdag met aanbevelingen voor gemeenten, de politiek en het Centraal Orgaan opvang asielzoekers (COA) na bezoeken aan 44 opvanglocaties voor vluchtelingen en asielzoekers in Nederland.
De bezoeken vonden vorig jaar en het jaar daarvoor plaats. De UNHCR heeft eerder al aangegeven dat het huidige opvangsysteem failliet is, geeft ook Andrea Vonkeman van de vluchtelingenorganisatie aan. "Er is een structurele verandering van het systeem nodig om de opvang te verbeteren. De verantwoordelijkheid hiervoor ligt niet alleen bij het COA, maar ook bij de gemeenten en de politiek."
De organisatie doet 25 aanbevelingen die voor verbetering zouden moeten zorgen. Een daarvan is dat het opvangsysteem moet worden heringericht "zodat er een adequaat, duurzaam en flexibel opvangsysteem wordt opgezet voor asielzoekers en vluchtelingen. Er moeten meer kleinschalige opvanglocaties komen waar het welzijn van de asielzoeker en vluchteling centraal staat", aldus de UNHCR. De spreidingswet is volgens de organisatie daarvoor een eerste stap in de goede richting. "Kleinschalige opvang in woonwijken, ingebed in de Nederlandse samenleving, zal leiden tot betere participatie en inclusie van vluchtelingen en asielzoekers en zal het draagvlak en de betrokkenheid onder de burgers vergroten."
Ook moet er voor voldoende (over)capaciteit worden gezorgd, om te voorkomen dat er moet worden teruggevallen op tijdelijke noodopvanglocaties. Tijdelijke opvang in tenten en paviljoens moet worden vermeden, vindt de organisatie. Een andere aanbeveling is dat het belang van kinderen beter in acht moet worden genomen bij het plaatsen van kinderen, met onder meer toegang tot onderwijs binnen drie maanden, snellere plaatsing op reguliere locaties en het verminderen van het aantal verhuizingen.
Verder zouden gemeenten geen voorkeur meer moeten aangeven in het opvangen van specifieke doelgroepen, zoals alleen gezinnen. Zo'n voorkeur vormt volgens de organisatie een obstakel voor de plaatsing en verdeling van asielzoekers en vluchtelingen en resulteert vaak in vele verhuizingen.