Tot twee keer toe in haar leven moest journalist Maaike Helmer ervaren wat het betekent om even helemaal niets te doen. De eerste keer was in Parijs toen ze als internationaal modelwerkte. Ze raakte in coma en kwam erachter dat ze diabetes type 1 had. De tweede keer was toen ze als journalist werkzaam was voor een tijdschrift en ze een burn-out kreeg. Met haar onlangs verschenen boek ‘Niets’ hoopt Maaike lezers te inspireren om wat vaker stil te staan en na te denken over waarom ze doen wat ze doen.
Als maatschappij zijn we alleen maar aan het rennen, waardoor we geen momenten meer hebben om te reflecteren. “Het leven gaat juist om die tussenmomenten. Die zag ik lange tijd over het hoofd. Ik nam ze pas waar als ik noodgedwongen tot stilstand kwam. Pas dán zag ik wat er eigenlijk allemaal was. Dit soort tussenmomenten ben ik na mijn burn-out meer gaan integreren. Het zijn voor mij momenten van reflectie geworden, zodat ik mezelf de vraag kan stellen waarom ik eigenlijk ren.”
Steeds meer mensen krijgen een burn-out
Deze week sprak Maaike tijdens het event ‘Gevloerd! Hoe burned out is de journalistiek?’, georganiseerd door Vrouw & Media. Steeds meer mensen krijgen een burn-out, met name vrouwen. Wat is er aan de hand? “De maatschappij als geheel is op hol geslagen. De digitalisering speelt hierin een grote rol. Hoe verhoud je je daartoe? We laten ons hierdoor te veel leiden in plaats van zelf in de lead te zijn. Daarnaast doen we veel meer denkwerk dan vroeger. De belastbaarheid hiervan is lastig te meten. En dan heb je tenslotte nog alle sociale media, waardoor we ons meten aan een niet realistisch beeld. We zijn verleerd om stil te staan.”
Na haar eigen burn-out negen jaar geleden was er volgens Maaike niks meer van haar over. “Ik kon niets meer. In het begin moest mijn lichaam tot rust komen en heb ik veel geslapen en gehuild. Alles wat ik voor me uit had geduwd, kwam eruit. Ik heb professionele hulp gezocht en dat raad ik iedereen aan. Het was in deze periode dat ik weer de tijd nam voor dingen die ik normaal negeerde, maar waar ik nu weer dankbaar voor ben. Eigenlijk toen bemerkte ik het bestaan van ‘tussenmomenten’, die voor mij een bron van innerlijke rust werden. Ik ontdekte een oud Japans concept, waarbij het ‘tussen’ concept continu wordt toegepast: ma. Dat is eigenlijk het idee waar mijn boek om draait. Het is belangrijk om soms momenten van verbinding te hebben. Met jezelf, met een ander, de natuur of bij wijze van spreken met de hond. Het kan van alles zijn, ook een verdrietig moment.”
Vind ik dit op mijn sterfbed belangrijk?
Dat rennen dat we doen, ontdoet ons van elke relativering, aldus Maaike. “Als je af en toe stil staat, en dat kan in hele kleine en persoonlijke momenten, kun je alles veel beter overzien. Ik vraag me altijd af: is dit iets wat ik op mijn sterfbed belangrijk zal vinden? Veel valt dan weg. De kleine momenten worden groter. Je zoomt als het ware in, waardoor je uitzoomt van de dingen die normaal zo belangrijk lijken, zoals status en bevestiging van buitenaf, maar dat eigenlijk niet zijn.”
Twee jaar geleden is Maaike het eerste online magazine Stressedout.nl gestart, een plek met artikelen en interviews met als rode draad stress en balans. Met haar boek Niets, een persoonlijk verhaal over haar modellen leven en de oorzaak van haar burn-out, hoopt ze dat mensen meer gaan kiezen wat voor hun werkt en waar ze zich fijn bij voelen. “Dit betekent niet dat je het nooit moeilijk hebt. We zijn verleerd om met de weerstand van het leven om te gaan. Ik geloof niet in eeuwige leukigheid. Het leven is soms vervelend en dat is oké.”
