De zomer is begonnen. Als het goed is, heb je nu als student nog een eindeloze zomervakantie in het vooruitzicht. Maar voor een aanzienlijk deel van de studenten gaat die vlieger helaas niet op – de zomer is ook het moment dat alle schade ingehaald moet worden.
Hoe pak je dat zo efficiënt mogelijk aan, zodat je zo snel mogelijk weer wat gezelligs kan gaan doen? Een scriptie die nog afgemaakt of herschreven moet worden, of een enorme stapel papers die nog niet ingeleverd is… als je niet oppast, kan die inhaalslag een flinke hap uit je zomervakantie nemen.
Short-cuts: ze werken niet altijd
De verleiding kan dan groot zijn voor een short-cut te kiezen. Maar laten we eerlijk zijn: een aantal van die shortcuts zijn waarschijnlijk precies waarom je nu van alles moet inhalen.
Ja, je kan gaan zitten zonder een idee te hebben van wat je gaat doen. Of je scriptie laten schrijven tegen betaling. Of hele stukken uit het werk van een ander overnemen. Maar de kans is groot dat dat verkeerd uitpakt. En dan ben je nog verder van huis.
Slim werken: plagiaatcheckers en andere mooie software
Natuurlijk zijn er ook goede shortcuts. Zorgen dat je verwijzingen automatisch volgens het juiste verwijssysteem in je verhaal terecht komen, scheelt bijvoorbeeld een hoop werk. Of je werk nog even door een plagiaat-checker halen om te controleren of al je citaten wel duidelijk citaten zijn.
Punten verliezen op slordigheden is zonde, maar eindeloos op zoek gaan naar de ontbrekende puntjes op de i is nergens voor nodig.
Onverstandig: je scriptie laten schrijven
Je scriptie volledig door een ander laten schrijven daarentegen is fraude. En extreem onverstandig. Vrijwel elk jaar is er wel weer media-aandacht voor dit probleem. De gemiddelde beoordelaar is inmiddels dus wel op zijn hoede.
Niemand schrijft en denkt zoals jij, dus iemand die een beetje oplet heeft heel snel door dat het jouw verhaal niet is. Bovendien zijn plagiaatcontroles inmiddels ook supermakkelijk uit te voeren, omdat de programma’s daarvoor steeds slimmer worden. De kans dat je daarmee wegkomt is dus vrijwel nul.
Een goede vraag is het halve werk
Een goede voorbereiding kost even wat tijd en aandacht, maar haal je vervolgens dubbel en dwars in. Een heldere vraagstelling leidt automatisch naar goede deelvragen en een goede, uitvoerbare onderzoeksopzet. Die zijn immers een logisch gevolg van die goed-geformuleerde vraag. Als je met je inhoud loopt te worstelen, ga dan dus weer terug naar je vraagstelling.
Is die zo onduidelijk dat je geen idee hebt waar je het antwoord moet vinden? Dan moet de vraag dus duidelijker geformuleerd worden. Leidt de vraag naar een onderzoeksopzet die praktisch onuitvoerbaar is, omdat je bijvoorbeeld nog drie jaar lang honderden diepte-interviews moet afnemen om hem te beantwoorden? Dan is je vraag te groot. Maak ‘m kleiner. Of kies een andere.
Hou je aan je afspraken
Heb je een goede structuur bedacht en je planning gemaakt? Laat je dan niet te veel afleiden door super interessante maar irrelevante informatie tijdens je onderzoek. Corrigeer je werk pas als het af is – niets zo vervelend als jezelf voortdurend op de vingers kijken.
En ga niet op dat terrasje zitten als je geen ruimte meer hebt de schade in te halen – behalve als je daar met iemand anders kan sparren over je verhaal of je vraagstelling. Inspirerende werkomstandigheden zijn natuurlijk altijd goed. En hardop denken ook.