“Ik wil niet langer een slaaf van alcohol zijn”

December staat in het teken van de feestdagen en dat betekent voor de meeste van ons dat we deze dagen doorbrengen in het gezelschap van alcohol. Auteur en detox coach Jacqueline van Lieshout besloot tweeënhalf jaar geleden niet langer slaaf te zijn van alcohol en is gestopt met drinken. Ze schreef hier het boek ‘Ontwijnen’ over, dat dit weekend uitkomt. “Ik word behandeld als een kneusje en gezien als zielig sinds ik niet meer drink. Ik zou willen dat het normaal is om niet te drinken.”

Jacqueline is altijd een ‘gezellige drinker’ geweest. “Bij mij was het drie keer in de week bal en dan moest die fles wijn ook helemaal op. Op dinsdagavond kon ik er van balen als we maar twee flessen wijn in huis hadden.” Jacqueline praatte de verslavingscomponent van alcohol weg door tegen zichzelf te zeggen dat ze niet in de ochtend dronk, niet onder een brug lag en dat ze niet in haar eentje dronk. Alhoewel, dat laatste deed ze wel af en toe.

Sinds ze is gestopt, heeft Jacqueline van een aantal mensen in haar omgeving nooit meer wat gehoord. “Ik heb sommige mensen al tweeënhalf jaar niet meer gesproken. Ook hele goede vrienden vinden het lastig dat ik ben gestopt. Het lijkt wel alsof je overal aan verslaafd mag zijn, als het maar niet om alcohol gaat. Dan ben je opeens die man die met zijn lege winkelwagen onder de brug slaapt. Er zijn echter tal van mensen die wel degelijk verslaafd zijn, maar daar hebben we het niet over. Die hebben met gemak drie keer in de week een kater. Het wordt als heel normaal gezien om tijdens de vrijdagmiddagborrel tien witte wijn te drinken.”

Het stoppen met alcohol vergelijkt Jacqueline met liefdesverdriet. “Je hebt het gevoel dat iedereen plezier heeft, behalve jij. Je bent je beste vriend kwijt, ook al weet je dat het een destructieve relatie was. Ja, ik heb echt gehuild en vond mezelf heel zielig tijdens oud en nieuw. Het stoppen met alcohol gaat niet op wilskracht, want dat is als een spier die verslapt. Het moet vanuit een intrinsieke impuls komen.”

Doordat ze niet meer drinkt, ervaart Jacqueline dat ze eindelijk met dingen dealt die ze 23 jaar lang heeft weggedronken. “Ik wil niets meer verdoven, maar doorvoelen. Ik voel me krachtiger en sterker dan ooit. Je kan pas echt je interne zolder opruimen als je alcohol laat staan. Als je op vrijdagavond tegen jezelf zegt dat je een glas wijn verdient, betekent dit voor mij dat er iets in je leven is waar je niet naar wilt kijken.”

De intentie van haar boek en haar online platform is niet om het land droog te leggen. “Waar het mij omgaat, is dat het aangemoedigd mag worden als mensen minder of niet meer willen drinken. We mogen alcohol aankijken voor wat het is: een zwaar verslavende harddrug. Er zit nog veel taboe op. Ik heb inmiddels vijfhonderd mensen online begeleid en velen van hen zijn als de dood dat iemand ziet dat ze mijn Facebookpagina liken.”