Susan Krumins was nog nooit zo kapot gegaan in een atletiekwedstrijd. De zilveren medaille op de 10.000 meter bij de EK atletiek in Berlijn kwam echt uit haar tenen. ,,Het werd wazig voor mijn ogen en ik was misselijk, Ik kon mijn benen nauwelijks nog optillen, maar ik moest en zou die medaille halen” vertelde de 32-jarige Nijmeegse over haar wankeling naar de finishlijn in het Olympisch Stadion.
,,Ik ben heel trots op deze medaille. Vorig jaar september raakte ik zwaar geblesseerd. Ik moest lang revalideren van een gescheurde peesplaat. Begin dit jaar begon ik weer met trainen, maar het ging met vallen en opstaan. In april lag ik nog te watertrappelen als alternatieve training. Ik ging huilend naar het zwembad. Het was een zware periode om door te maken, maar ik heb me er doorheen gesleept en het heeft me gesterkt. In deze wedstrijd wilde ik niet opgeven.”
De 32-jarige Krumins won al eens brons op de 5000 meter. Dat was op de EK van 2014. Daarna grossierde ze in finaleplaatsen op de 5000 en 10.000 meter, maar tot het podium reikte ze niet. Op de EK van 2016 in eigen land viel ze net buiten het podium van de 5000 meter en werd vierde. De Turkse Yasemin Can liep haar toen stuk. ,,Omdat ik mee ging met haar versnellingen. Mijn coach prentte me voor de race in dat niet te doen en dus liet ik haar nu begaan. Ik heb mijn eigen race gelopen, ook al was het zwaar. Maar de tactiek was goed, want Can stortte nu in en ik kon doorgaan.’’
De winnares kende ze niet. Lonah Chemtai Salpeter is Keniaanse van geboorte, maar pas sinds een jaar Israëlische. ,,Maar ik wist ook wel dat ik haar niet moest onderschatten. De vijfde plaats vorig jaar op de WK in Londen heeft me ook mentaal sterk gemaakt. Ik tel mee op wereldniveau.’’