Twee kansen heeft Kirsten Wild op de wielerpiste van Izu om eindelijk met een olympische medaille naar huis te keren. Op de slotdag is er het omnium, waarop ze al twee keer wereldkampioen werd. Twee dagen eerder debuteert de koppelkoers voor vrouwen op het olympisch programma. Met Amy Pieters won Wild het goud op de laatste twee WK’s, in Pruszkow en Berlijn.
Wild (38) was er in Londen 2012 en vier jaar later in Rio al bij. Twee keer werd ze zesde op het omnium oude stijl met zes onderdelen verdeeld over twee dagen. “Het is niet dat ik dat recht wil zetten. Het omnium is gewoon heel erg veranderd met vier in plaats van zes onderdelen. Het is veel meer mijn onderdeel geworden”, vertelde ze toen ze nog in Nederland was. Na Rio verdwenen de zogenoemde vliegende ronde, de individuele achtervolging en de 500 meter tijdrit. Sindsdien wordt begonnen met scratch, gevolgd door de temporace, een afvalkoers en de puntenkoers. “Het biedt mij zeker meer kansen, op het oude omnium kwam ik nooit in aanmerking voor de medailles.”
Het uitstel van de Spelen kwam ook haar slecht uit. 2020 zou haar laatste jaar als wielrenster worden, het was mooi geweest. Wild legde zich er snel bij neer. “Het is zoals het is, ik vond het aanvankelijk nog wel chill. Maar vorig jaar zomer voelde ik me wel al ongeduldig worden. Stoppen is nooit een optie geweest. Daarvoor wilde ik nog te graag.” Ze kreeg ook nog corona in het najaar. “Ik heb er lang last van gehad. Je weet ook niet goed hoe je het moet aanpakken. Het duurde lang, ik kon een uurtje fietsen per dag en maakte me zorgen of ik nog wel mijn oude niveau kon halen.”
Uit trainingen – er waren geen wedstrijden – maakte ze op dat het met de vorm nu wel goed zit. “Maar ik heb geen enkel idee hoe de concurrentie ervoor staat. Of ze best oké zijn of heel goed. Ik weet wel dat op de Spelen iedereen heel hard gaat.”
Waar op het omnium meestal gewoon de beste wint is de koppelkoers – internationaal madison genoemd – onvoorspelbaar. Al zegt het wel iets dat Wild en Pieters de afgelopen twee WK’s wonnen. “Het is hectisch. We hebben veel getraind met de jonge mannelijke talenten. Om de chaos na te bootsen.” Daarbij was Wild de afgelopen maanden vooral met de baan bezig, terwijl Pieters een uitgebreid wegprogramma reed. Ze won dit jaar Nokere Koerse en de nationale titelstrijd op de weg. “We kunnen allebei ons goed positioneren en hebben een goede sprint: ik van ver, Amy wat korter.” Wild keert in het najaar nog terug op de weg. Er volgt wellicht ook nog een WK baanwielrennen. “Ik zeg geen nee, maar op 1 januari is het gedaan.”