Krumins: dikke middelvinger naar parasiet

Pas in de catacomben van het Khalifa Stadion in Doha, lang na haar WK-race, was er een spontane uitbarsting van vreugde bij Susan Krumins. Daar hoorde de Nijmeegse atlete dat ze op de 10.000 meter een persoonlijk record had gelopen van 31.05,40. "Ik was al zo blij met mijn zevende plaats. Die was volkomen onverwacht. Dat ik ook nog mijn beste tijd loop, maakt het nog mooier.’’

Het was namelijk lang niet zeker dat de 29-jarige Krumins wel zou lopen in Doha. De oorzaak was een parasiet, die dit voorjaar bezit nam van haar lichaam. "Ik verzwakte door de virusinfectie zo erg, dat ik drie maanden niet kon trainen. Mensen uit mijn omgeving verklaarden me voor gek dat ik naar Doha wilde. Die zeiden dat ik niet kon presteren met zo weinig voorbereiding."

Maar Krumins zette door. "Ik vind hardlopen leuk en hou van wedstrijden. Dus heb ik de afgelopen weken op hoogte in Sankt Moritz op mijn allerhardst getraind. Natuurlijk nam ik risico, maar het was in mijn ogen een experiment om te zien wat er uit zou komen. Mijn zevende plaats is een dikke middelvinger naar die parasiet."

Drie keer eindigde ze als achtste op de 5000 meter op een WK. Twee jaar geleden was er in Londen de vijfde plaats op de 10.000 meter en vorig jaar verraste Krumins met het zilver op de 10.000 bij de EK in Berlijn. "Ik voelde na 3 kilometer dat het best goed ging. Mijn ademhaling was goed, ik had geen steken. De kopgroep was te ver weg, maar ik wist dat niemand uit mijn groepje bij me zou weglopen.’’

Het goud van Sifan Hassan motiveert haar. "Ik wist wel dat zij zou winnen. De race ging in het begin niet hard en dat is precies wat zij wil. Ik ben blij voor haar, maar ze pusht me ook. Zij legt de lat voor mij heel hoog; ik wil over een jaar op de Olympische Spelen in Tokio voor een medaille gaan.’’