Na bijna twee jaar staatssecretaris Cultuur en Media te zijn geweest, verruilde Gunay Uslu afgelopen december haar positie binnen de politiek voor de rol van CEO bij Corendon . Begin 2022 verliet ze het bedrijf van haar broer, dat zij mede heeft opgericht, voor de politiek en nu is ze dus weer terug. Hoe blikt ze terug op haar tijd in de politiek? En wat is haar visie op diversiteit en inclusiviteit? Speciaal voor het TVprogramma UNwomen&ShortsTV mochten we haar enkele vragen stellen en delen we het video interview met Nieuws.nl.
‘‘Ik wilde de politiek in omdat ik me wilde inzetten voor de waardering, versterking en toegankelijkheid van kunst en cultuur. Ik kreeg de kans en toen besloot ik ervoor te gaan terwijl ik geen politieke achtergrond had. Het was een eer om gevraagd te worden en ik wilde ook wel iets terug doen. Het is niet altijd even makkelijk geweest, maar ook mooi en eervol. Ik kan wel zeggen dat het de meest fascinerende, enerverende en inspirerende periode in mijn leven is geweest.’’
‘‘Het viel me op dat er veel moet gebeuren op het gebied van beloning, waardering en erkenning van vrouwen in kunst en cultuur. Aan de andere kant viel me ook op dat er al veel in beweging is. Dat kunstwerken van vrouwen ook opgenomen worden in vaste collecties of in tentoonstellingen en dat vrouwen steeds meer een plek krijgen in kunst en cultuur. Maar als je kijkt naar wat een vrouw verdient in de culturele sector, ja dan moet er nog heel veel gebeuren.’’
‘‘Ik denk dat mijn moeder de belangrijkste persoon in mijn leven is geweest. Want die zei al heel vroeg in mijn leven: spring erin, ik vang je op als het nodig is. En dat heeft mij heel veel vertrouwen en kracht gegeven. Bij alle beslissingen moest ik altijd daaraan denken. Mijn zus is ook een sterke vrouw, activistisch en feministisch. Die heeft ervoor gezorgd dat ik op het Montessori Lyceum kwam. In die vrije en creatieve omgeving heb ik heel goed kunnen floreren. Ik heb ook veel geleerd van theatermaakster Adelheid Roosen. Zij was al heel vroeg onderdeel van mijn leven en van haar heb ik geleerd hoe je kan ontregelen. Als je ontregelt, dan ben je niet meer man, vrouw, kind, oud… Het maakt helemaal niet uit. Als je ontregelt, dan kom je heel even uit een soort van kader waardoor je vrijer met elkaar omgaat. Dat vond ik heel inspirerend.’’
‘‘Pim den Boer, de professor die mijn promotie heeft begeleid. Hij heeft ervoor gezorgd dat ik in de wetenschap kwam, me kon ontwikkelen en ging promoveren. Onze band is heel solidair, loyaal en leerzaam. Dat heeft een hele belangrijke rol in mijn leven gespeeld, nog steeds.’’
‘‘Het allerbelangrijkste is dat je open staat, nieuwsgierig bent en dat je diversiteit en inclusie omarmt. En voor alle bedrijven en organisaties wil ik meegeven: als je niet investeert, als je niet open staat voor diversiteit en inclusie, heb je geen toekomst. Zo simpel is het.’’