In Rio was ze in 2016 nog als reserve mee. Het was de beloning van toenmalig bondscoach René Wolff voor Shanne Braspennincx, die na een hartinfarct in 2015 haar leven als topsporter had hervat. Ze had Elis Ligtlee en Laurine van Riessen voor zich. “Na de laatste training in Rio, twee dagen voor het toernooi, wist ik dat ik definitief niet in actie zou komen. René zei: ga nu maar lekker genieten van de Spelen.”
Maandag maakt ze dan toch haar olympische debuut, vijf jaar later door het uitstel vanwege corona. Van Riessen en Braspennincx beginnen op de teamsprint. Zonder illusies, de blik ging het afgelopen jaar op de individuele nummers sprint en keirin maar daarvoor is deelname aan de teamsprint verplicht. “We hebben anderhalf jaar geleden gekozen voor de individuele onderdelen. In tegenstelling tot bij de mannen liep het bij ons niet lekker.”
De voorbereiding was er, net als bij de meeste concurrenten, een zonder wedstrijden. “Het is heel bijzonder als je al zo lang weet dat de eerstvolgende wedstrijd de Spelen zijn”, vertelt ze, nog voor afreizen naar Japan. “Je moest de uitdaging zoeken in het trainingsproces. Meestal lukte dat wel. Je blijft gemotiveerd. We hebben continu doorgetraind en de periodisering vastgehouden alsof er wel wedstrijden waren.”
Daarbij woont ze samen met iemand die precies weet hoe het voelt, baanrenner Jeffrey Hoogland. “We zitten in hetzelfde schuitje. Ook Jeff is nooit bij de pakken neer gaan zitten. Je begrijpt elkaar. We hadden ook een ‘coronaproject’ nu we zo vaak thuis waren. We hebben een oude Fiatbus gekocht die we om willen bouwen tot camper.”
Om de baanrenners een prikkel te geven werden toernooien als een EK nagebootst, inclusief verblijf in een hotel nabij de vaste trainingspiste van Omnisport in Apeldoorn. “Dan vergeleken we de tijden en zagen we dat het best goed zat.”
Haar grootste kansen liggen op de keirin, volgende week woensdag en donderdag. Een dag later begint het sprinttoernooi, uitgesmeerd over drie dagen. Op het laatste grote meetmoment, anderhalf jaar geleden de WK in Berlijn, startte Braspennincx (30) overdonderend met de derde tijd in de kwalificaties. De in het Brabantse Strijbeek opgegroeide sprintster kwam over 200 meter met vliegende start tot een tijd van 10,478. “Ik was in de vorm van mijn leven, maar heb die tijd dit jaar al bijna gehaald.” Het toernooi werd trouwens geen succes. Gestrand in de achtste finales op de sprint, in de kwartfinales op keirin. “Ik heb niet kunnen laten zien wat ik kon. Heel irritant.”